اخبار جنگ افزارها

[omidrock]

موشک زلزال را بهتر بشناسیم؛

تل‌آویو و حیفا زیر سایه کدام موشک‌های ایرانی قرار دارند؟

 
قدرت موشکی ایران اکنون یکی از دستاورد‌های بزرگ جمهوری اسلامی در عرصه فناوری‌های نظامی و قدرت دفاعی کشور است.
به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، قدرت موشکی ایران اکنون یکی از دستاورد‌های بزرگ جمهوری اسلامی در عرصه فناوری‌های نظامی و قدرت دفاعی کشور است که نقطه شروع این پیشرفت را می‌توان دوران جنگ تحمیلی و محاصره همه جانبه در آن زمان توسط سایر کشور‌ها دانست. امروز با تکیه بر توانمندی داخلی و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود در فواصل زمانی کوتاه، موشک‌های جدید و مدرنی توسط نیرو‌های مسلح کشور رونمایی می‌شود که با معرفی هرکدام از آن‌ها دشمنان از پیشرفت ایران در عرصه دفاعی عصبانی‌تر شده و توانایی جمهوری اسلامی در عرصه دفاعی نمایان‌تر می‌شود.
یکی از موثرترین سلاح‌ها در میدان‌های نبرد که توانایی ضربات سنگین و مهلک در زمین، هوا و دریا را دارند موشک‌ها هستند و یکی از اعضای این خانواده موشک‌های بالستیک هستند.

موشک بالستیک نوعی موشک است که بخش اعظمی از مسیر خود را به صورت منحنی و یا به شکل توپ طی می‌کند که به این    یا همان توپ نیز به همین علت است. مهم‌‌ترین مولفه موشک‌های بالستیک، پیشرانه آنهاست که میزان برد را مشخص می‌کند. موشک های بالستیک می‌توانند بردی از 150 تا 5 هزار کیلومتر داشته باشند، نمونه‌های برد بلند این موشک‌ها توانایی خروج از جو را دارد که پس از رسیدن به ارتفاع مناسب با سقوط آزاد و با هدایت صحیح به داخل جو بازمی‌گردند.
تقسیم بندی موشک‌های بالستیک براساس برد آن‌ها انجام می‌شود. مهم‌‌ترین مولفه موشک‌های بالستیک پیشرانه آن است که میزان برد را مشخص می‌کند که می‌تواند بردی از 150 تا 5 هزار کیلومتر داشته باشد، نمونه‌های برد بلند این موشک‌ها توانایی خروج از جو را دارد که پس از رسیدن به ارتفاع مناسب با سقوط آزاد و با هدایت صحیح به داخل جو بازمی‌گردند.
موشک بالستیک زلزال
زلزال از جمله موشک‌های برد کوتاه سطح به سطح بوده که توانمندی‌ها و پتانسیل‌های بالقوه و بالفعل فراوانی داشته و با کلاس‌ها و بردهای مختلف نقش عمده‌ای در تغییر توازن قدرت در نبرد زمینی ایفا می‌کند. زلزال نام سری ازموشک های ساخت ایران است که در رده موشک های بالستیک کوتاه برد قرار می‌گیرد. این موشک انواع مختلفی چون زلزال 1، 2،3 وهم چنین زلزال 110 و 313 نیز دارد.

به نظر می رسد موشک های زلزال دارای سه نسل اصلی هستند که تفاوت های این سه نسل در شکل ظاهری و شاخصه های عملکرد خصوصاً برد است. این سه نسل از موشک زلزال از روی یک مدل پرتاب گر به نام نازعات پرتاب می شوند.
نسل دوم زلزال با افزایش 29 درصدی مقدار سوخت، بدون تغییر در مخزن سر جنگی 68 درصد بیش از نسل اول این موشک برد دارد.
 موشک زلزال سه، با افزایش طول، قطر و جرم معرفی شد. توسعه و ساخت نسل سوم این موشک با دو هدف دنبال شد: اولا افزایش 50 درصدی وزن سر جنگی برای افازایش قدرت تخریب و ثانیا افزایش برد موشک مورد توجه قرار دارد.

این نسل از موشک نسبت به نسل پیشین خود یعنی زلزال-2 ، در حدود نیم تن سنگین تر است که از این میزان 300 کیلوگرم مربوط به افزایش سرجنگی و 140 کیلوگرم نیز مربوط به افزایش قسمت سوخت بوده است.
موشک های زلزال به دلیل شرایط دینامیکی مناسب، وزن و حجم محموله و پلت فرم ساخت در زمره راکت های کاوشگر فضایی ایران نیز قرار دارند.
میزان خطای نسبی نمونه های مختلف زلزال، نیز از نکات مهم در بررسی این موشک است. در نمونه های اول بیشترین خطای دایره ای این راکت در حدود 5 درصد بیشینه برد بوده که برای نسل اول 6.25 کیلومتر، برای نسل دوم 10.5 کیلومتر، برای زلزال-3 کمتر از 10 کیلومتر و برای زلزال-3 بی کمتر از 12.5 کیلومتر بوده است .
راکت های زلزال با بهره گیری از پرتابگرهای تمام متحرک و نیمه متحرک امکان شلیک از هر نقطه کشور را دارند و این مزیت بسیار مهمی برای غافلگیر کردن دشمن محسوب می شود. موشک‌های برد کوتاه جمهوری اسلامی ایران از جمله زلزال به خوبی می‌توانند باعث خسارات جدی و عمیق به پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه وارد کنند و این مهم قدرت موشکی ایران را نمایش می‌دهد.

از جمله پایگاه‌های آمریکایی مهم در منطقه که می‌تواند  مورد اصابت  موشک  زلزال قرار بگیرد می‌توان  به پایگاه های العدید، شیخ السالم، پرینس سلطان و پایگاه شیخ عیسی اشاره  کرد.
سرعت، از مهم‌ترین فاکتورهایی است که در ساخت موشک‌ها به آن توجه می‌شود؛ سرعت از دو زاویه در موشک اهمیت دارد؛ یکی از آنها زمان آماده سازی برای شلیک می‌باشد که  از اهمیت زیادی در رزم نظامی برخوردار است؛ گاه در جنگ‌ها شرایطی بوجود می‌آید که موشک‌ها باید به سرعت آماده شلیک شوند؛زمان آماده سازی این سلاح برای شلیک نیز بسیار اندک ارزیابی شده است .
سرعت پرواز تا هدف، معیار دیگری از قدرت موشک‌هاست. زلزال  دارای یک موتور تک مرحله‌ای است که به کمک سوخت جامد، دارای سرعت ۶ ماخ ( حدود هشت کیلومتر در ثانیه) است. سرعت مافوق صوت، این امکان را به موشک زلزال می‌دهد که حرکت خود را تا هدف، بدون آنکه رادار‌ها آن‌را شناسایی کنند؛  ادامه داده و بر سیستم‌های ضد موشکی دشمن فائق آید.

برد موثر موشک های زلزال، 150 کیلومتر برای زلزال-1، 210 کیلومتر برای زلزال-2 و چیزی در حدود 250 کیلومتر برای زلزال 3 تخمین زده می شود؛ بر همین اساس می‌توان زلزال را در زمره  موشک‌های کوتاه برد قرار داد.  برد زلزال این پیام را برای همسایگان منطقه ای ایران دارد که هیچ گاه هوس دست درازی به خاک کشورمان را نکنند، زیرا در این صورت با پاسخ سخت نیروهای دفاعی امنیتی ما روبه رو خواهند شد.
موشک های زلزال از سوخت جامد استفاده می کنند و سیسم احتراق آنها تک مرحله‌ای‌ است. نصب کلاهک‌های بارانی روی موشک‌های بالستیک کوتاه برد زلزال، به این معناست که وقتی موشک در بالای سر هدف قرارگیرد، کلاهک موشک باز شده و بارانی از بمب‌های کوچک چند کیلویی را در حجم بالا در محیط گسترده پخش می کند. این کلاهک ها برای هدف قرار دادن مواضع گسترده دشمن نظیر باندهای فرودگاهی، پادگان خودروهای زرهی، ناوهای هواپیمابرو همچنین تجهیزات پدافندی و موشکی روی زمین شکارهای خوبی برای این موشک هستند.
یک پایگاه خبری آمریکایی  در مطلبی که سال 2006 منتشر کرد به بررسی این موشک پرداخت؛ این پایگاه در این مورد نوشت که طبق ادعای اسرائیل، که این مطالب توسط حزب الله لبنان هم تایید شده؛ حزب الله در حدود 200 موشک زلزال-2 که بردی در حدود 200 کیلومتر دارند را در اختیار دارد.

در ادامه این گزارش آمده است که موشک های زلزال از یک سیستم کنترل خاص بهره می برند که اطلاعات کمی درباره آن موجود است. این موشک پس از آماده سازی قادر است تا شهری مانند تل آویو را در مدت بسیار کوتاهی نابود کند.
موفقیت دانشمندان و طراحان ایرانی امروزه به همگان ثابت شده است و اکنون شاهد این هستیم که ایران در بسیاری از زمینه‌ها خودکفا شده است. اعمال تحریم‌های خصمانه علیه کشورمان نیز نتوانست کاری از پیش ببرد و تهران توانست یکه و تنها راه خود را در حوزه دفاعی ادامه دهد.
کشور ما طی سال‌های اخیر توانسته‌  است طیف‌ متنوعی از موشک‌های بالستیک با ویژگی‌های متفاوت برای مقابله با انواع تهدیدات را طراحی و تولید کند که به همین سبب به یکی از قدرت‌های موشکی جهان و منطقه غرب آسیا تبدیل شده است. توانمندی نظامی و دفاعی کشور، بدون شک یکی از مهم ‏ترین محورهای راهبرد نظامی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تهدیدات است. همینطور بر اساس مولفه‌های قدرت، توان موشکی به عنوان یکی از مهمترین عامل بازدارنده تهاجم نظامی قرار دارد که کشور ما به خوبی از آن برخوردار است.

[omidrock]

ماجرای پشت پرده پروژه حشرات متحد/ چرا پنتاگون به دنبال استفاده از حشرات به عنوان سلاح است؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شواهد مستحکمی وجود دارد که نشان می دهند پنتاگون از طریق دارپا، «سازمان تحقیق و توسعه خود»، در حال تولید حشرات دستکاری ژنتیکی شده ای است که قابلیت نابود کردن محصولات کشاورزی یک دشمن بالقوه را دارند.

---

این ادعا از سوی دارپا انکار شده، اما بیولوژیست های پیشرو زنگ ها را در این باره به صدا درآورده اند که با استفاده از فناوری جدید «ویرایش ژنتیک» کریسپر، کار تبدیل کردن حشرات به تسلیحات در حال انجام است. این کار به یک به روزرسانی قرن بیست و یکمی از آفت ملخ های انجیلی شباهت دارد، فقط با این تفاوت که این یکی به طور بالقوه می تواند بسیار ویرانگرتر باشد.

دکتر بلیک بکستین از دارپا این برنامه را چنین توصیف می کند: «استفاده از اهرم یک سیستم طبیعی و خودکفای دو مرحله ای انتقال به منظور منتقل کردن ژن های دستکاری شده به گیاهان: ناقل های حشره و ویروس هایی گیاهی که آنها انتقال می دهند.» دارپا ادعا می کند که این برنامه برای فراهم کردن «اقدامات متقابل قابل سنجش، به سرعت قابل به کار گیری و قابل عمومیت یافتن علیه تهدیدات طبیعی و مهندسی شده بالقوه ای که متوجه زنجیره تامین غذایی است با هدف حفاظت از سیستم غلات محصولات کشاورزی آمریکا» در حال انجام است. به عباراتی که برای بیان این موضوع به کار گرفته شده خوب نگاه کنید: قابل سنجش، به سرعت قابل به کارگیری و...

در قالب پروژه دارپا عوامل تغییر ژنتیک یا ویروس ها برای اثر گذاری مستقیم بر ساختار ژنتیک محصولات کشاورزی، به جمعیت حشرات عرضه می شود. دارپا در نظر دارد از ملخ های برگی، مگس های سفید و شته ها برای قرار دادن محصولات کشاورزی در معرض ویروس ها استفاده کند. از جمله ادعاهای مورد تردیدی که آنها مطرح می کنند، این است که این کار برای کمک به کشاورزان به منظور مقابله با «تغییرات آب و هوایی» است. چیزی که هیچ کس، به خصوص نه پنتاگون و نه سازمان غذا و داروی آمریکا پاسخ نمی دهد این است که ویروس های مهندسی ژنتیک شده در حشرات چگونه با دیگر ریزجانداران موجود در محیط زیست تعامل خواهند داشت؟ اگر محصولات کشاورزی برای همیشه مورد هجوم ویروس های دستکاری ژنتیک شده قرار گیرند چه، آیا این اتفاق می تواند ژنتیک و سیستم های ایمنی انسان هایی را که حیاتشان وابسته به این محصولات است تغییر دهد؟

هشدار جنگ بیولوژیک
از آنجا که بخش عمده مواد غذایی تولیدی فعلی آمریکا آلوده به آفت کش های سمی و دیگر علف کش ها و آفت کش ها در کنار گیاهان مهندسی ژنتیک شده است، باید در صداقت اظهارات پنتاگون در ارتباط با سیستم محصولات کشاورزی فعلی آمریکا شک کرد. یک گروه از دانشمندان اروپایی مقاله ای علمی را در شماره 5 اکتبر مجله علوم منتشر کرده اند که نویسنده اول آن دکتر گای ریوز از موسسه مکس پلانک برای بیولوژی تکاملی در پلون آلمان است.

این مقاله اشاره می کند که برنامه «حشرات متحد» دارپا در نظر دارد ویروس های دستکاری ژنتیک شده آلوده کننده ای را منتشر کند که برای ویرایش کروموزوم های غلات مستقیما در مزارع مهندسی شده اند. این کار که «توارث افقی» نامیده می شود با شیوه عمودی رایج که تغییرات را از طریق مهندسی ژنتیک انجام می دهد که به طور آزمایشگاهی دستکاری هایی را در کروموزوم های گونه های هدف برای آفرینش انواع گیاهان دستکاری ژنتیک شده انجام می دهند، فرق دارد. در توارث افقی، تغییرات ژنتیک در محصولات کشاورزی در طبیعت آزاد از طریق «انتشار مبتنی بر حشرات» صورت خواهد گرفت.

دانشمندان اروپایی خاطر نشان می کنند که هیچ دلیل قانع کننده ای از سوی دارپا برای استفاده از حشرات به عنوان یک شیوه غیرقابل کنترل انتشار ویروس های مصنوعی در محیط زیست ارائه نشده است. بعلاوه آنها می گویند که برنامه حشرات متحد را با سهولت بیشتری می توان برای جنگ بیولوژیک مورد استفاده قرار داد تا کشاورزی معمول.

به گفته گای ریوز از موسسه ماکس پلانک: کشتن یا عقیم کردن یک گیاه با استفاده از ویرایش ژنتیک بسیار آسان تر است تا مقاوم کردن آن در برابر حشرات.

مقاله چاپ شده در نشریه علوم اشاره می کند که هیچ بحث علمی - نظارت که به جای خود - در مورد ایمنی این شیوه های ویرایش ژنتیکی در مزارع باز یا حتی اینکه آیا آنها اصولا فایده ای دارند یا خیر انجام نشده است. دپارتمان کشاورزی ایالات متحده هر گونه آزمایش سلامتی یا ایمنی روی گیاهان یا حشرات ویرایش ژنتیک شده را مکرر رد می کند. «در نتیجه این برنامه را می توان به طور گسترده ای به عنوان اقدامی برای تولید عوامل بیولوژیک با اهداف خصمانه و ابزارهای حمل آنها - اگر حقیقت داشته باشد- شاخه جدیدی از « کنوانسیون سلاح های بیولوژیک» در نظر گرفت.» تاکنون 27 میلیون دلار از پول مالیات دهندگان آمریکایی در برنامه «حشرات متحد» هزینه شده است.

فناوری بی ثبات
هرچند جزئیات این امر هنوز در دسترس قرار ندارد، اما تقریبا حتمی است که پروژه ویرایش ژنتیک حشرات متحد با ابزارهای کریسپر از چیزی استفاده می کند که به آن «ژن ران» می گویند. برنامه دارپای پنتاگون روی ژن ران نیز هزینه سنگینی کرده و قصد دارد درکنار ویرایش ژنتیک آن را به عنوان یک نیروی دستکاری ژنتیک در سطح کل یک جمعیت، چه پشه ها یا به طور بالقوه انسان ها تنها برای چند نسل انتشار دهد.

دانشمندی که برای اولین بار از توسعه ژن ران در ویرایش ژنتیک سخن گفت، کوین ازولت بیولوژیست هاروارد بود که علنا هشدار داد که توسعه ویرایش ژنتیک در پیوند با فناوری های ژن ران این قابلیت بالقوه هشدار دهنده را دارند که ار کنترل خارج شوند. او اشاره می کند که چگونه در کریسپر غالبا هرج و مرج پیش می آید و احتمال جهش های حفاظتی بالا می رود و حتی ژن ران های بی ضرر تهاجمی می شوند. او تاکید می کند «تنها تعدادی از ارگانیسم های مهندسی شده می توانند به طور برگشت ناپذیری یک اکوسیستم را تغییر دهند.» شبیه سازی های رایانه ای ژن ران ازولت او را به این نتیجه رسانده اند که که یک ژن ویرایش شده نهایی می تواند در 99 درصد یک جمعیت طی زمانی به کوتاهی 10 نسل گسترش پیدا کند و برای بیش از 200 نسل باقی بماند.»

بر خلاف آنچه که بیل گیتس یکی از کمک کنندگان بزرگ مالی برنامه های ویرایش ژنتیک ممکن است ادعا کند، ویرایش ژنتیک از هیچ لحاظ یک فناوری دقیق نیست. در چین دانشمندان از رویان های انسانی اهدا شده توسط اهداکندگان جنین هایی که به یک زایمان زنده منتج نشده اند، برای ویرایش یک ژن خاص استفاده کرده اند. نتایج این آزمایش ها با شکست های ناخوشایندی همراه بوده اند و سلول های آزمایش شده نتوانسته اند حاوی ماده ژنتیک مورد نظر باشند. جونژیو هوآنگ پژوهشگر ارشد به نیچر می گوید: «به همین دلیل ما این کار را متوقف کرده ایم. ما هنوز فکر می کنیم که برای این کار خیلی زود است.»

آزمایشگاه سلاح های بیولوژیک گرجستان برای حشرات متحد؟

آیا دانشمندان دیوانه ای در دارپا و دیگر سازمان های دولت آمریکا حضور دارند که خود را برای رها کردن اشکال جدید و کشنده ای از عوامل سلاح های بیولوژیک علیه کشورهای متخاصمی چون روسیه، این بزرگ ترین تولید کننده غلات امروز جهان و کشوری که غلات آن بر اساس قانون عاری از ارگانیستم های دستکاری ژنتیک شده اند آماده می کنند؟ یا علیه چین، یا ایران، یا هند؟
رشته گزارش هایی که به تازگی در رسانه های روسی و غربی منتشر شده اند، از فعالیت های یک آزمایشگاه بیولوژیک به شدت امنیتی که هزینه های آن را پنتاگون تامین کرده در نزدیکی فرودگاه تفلیس در گرجستان در نزدیکی روسیه پرده برداشته اند. این آزمایشگاه که «مرکز تحقیقات سلامت عمومی ریچارد جی.لوگار» نام دارد و تاسیساتی 350 میلیون دلاری است، بر اساس گزارش شاهدان عینی گرجستانی برای کاری بنا شده که آن را استانداردهای سطح 2 ایمنی بیولوژیک نامیده اند که منظور این است این آزمایشگاه می تواند تمام میکرب ها را به جز مشتی از خطرناک ترین آنها از جمله آبله و باکتری هایی که عامل نوعی طاعون هستند، کنترل کند. در مرکز لوگار دانشمندانی از تحقیقات پزشکی ارتش آمریکا و فرماندهی دریایی کار می کنند.

چندی پیش در سال جاری وزیر امنیت کشور پیشین گرجستان ایگور گیورگادز با ترتیب دادن مصاحبه ای مطبوعاتی در مسکو گفت که او شواهدی در دست دارد که تایید می کنند این مرکز، محل انجام آزمایش های پرخطری است که طی آنها عده ای انسان نیز جان خود را از دست داده اند. او شواهد خود را با مقامات مربوطه روسی در میان گذشته بود.

تمام این مطالب که به فصلی از رمان علمی تخیلی سال 1969 رابرت کریچتون «نژاد آندرومدیا» شباهت دارند، فقط یک رمان علمی تخیلی نیست. دادگاه های اتحادیه اروپا حکم کرده اند که باید برای ویرایش ژنتیک به عنوان شکل دیگری از ارگانیسم های دستکاری ژنتیک شده قوانینی وضع شود. ایالات متحده از تدوین هر گونه قوانینی در این باره خودداری کرده است. باور این دشوار نیست که کسانی که پیمان نیروهای اتمی واسطه سال 1987 را پاره و تحریم های مکرری را علیه مقامات روسی وضع کردند، اغوا شوند که از طریق میلیون ها حشره دستکاری ژنتیک شده و آلوده به ویروس که می توانند منابع غذایی حیاتی روسیه را آن هم زیر لوای «صلح جهانی» نابود کنند، از یک سلاح بیولوژیک جدید و دهشتناک لجام بردارند یا تهدید به انجام این کار کنند.

آیا پنتاگون از طریق دارپا در «استفاده دوگانه» از تحقیقات برای ساخت یک سلاح بیولوژیک تحت پوشش پیشرفت های کشاورزی دست دارد؟ کسانی هستند که در پاسخ می گویند «بله، اما هیچ کس نیست که اگر عقل سالمی داشته باشد، خطری را به جان بخرد که می تواند اکوسیستم ما را دچار تغییری برگشت ناپذیر کند.» اما همانطور که یک فیزیکدان زیستی در ارتباط با ارگانیسم های دستکاری ژنتیک شده گفته، در این حوزه کسانی هستند که عقل سالمی ندارند.»

[omidrock]

مانور زیبای جنگنده کوثر در آسمان + فیلم

جنگنده تمام ایرانی کوثر از قدرت مانور بالایی برخوردار است.

به گزارش گروه فیلم و صوت باشگاه خبرنگاران جوان؛ جنگنده کوثر یک جنگنده تمام ایرانی است که با همت متخصصان داخلی به پرواز درآمده است. این جنگنده سبک و کوچک از قدرت مانور بالایی برخوردار است و می تواند آغازی برای پیشرفت های صنعت هوایی کشور باشد.
 
 

دانلود ویدئو

[omidrock]

دوران بزن در رویی که تمام شد؛
[b]موشک‌های ضدِ زرهِ ایرانی؛ بلای جان تجهیزات نظامی دشمن[/b]
وشک‌های ضدزره کشورمان توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح طراحی، توسعه و ساخته شده است.
به گزارش خبرنگار  حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، موشک‌های ضدزره کشورمان توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح طراحی، توسعه و ساخته شده است. کاربرد آن‌ها در هدف قراردادن جنگ افزار‌هایی نظیر نفربر، تانک‌ها و سایر تجهیزات نظامی زرهی دشمن است و می تواند به راحتی آنها را نابود کند.
موشک‌های ضد زره نقش بسیار مهمی در درگیری‌های زمینی دارد، زیرا این موشک‌ها توانایی نابودی و از بین بردن تجهیزات زرهی دشمن را داراست.
از آغاز دوران دفاع مقدس نیرو‌های نظامی ایران در مقابل توان بالای نیرو‌های زرهی ارتش بعث عراق از سلاح دوش پرتاب (آرپی جی) استفاده می‌کردند. این سلاح با وجود کارآمدی و آسانی استفاده، قدرت چندان بالایی نداشت و بعضی اوقات در نابودی اهداف خود ناکام می‌ماند، به همین دلیل بود که کارشناسان عرصه دفاعی و نظامی کشورمان در طول دوران جنگ تحمیلی و پس از پایان دوران دفاع مقدس، طراحی و ساخت سلاح‌های ضد زره کارآمد و با تکنولوژی جدید نسبت به سلاح‌های قبلی را آغاز کردند.
موشک ضد زره و ضد تانک طوفان
خانواده موشک طوفان شامل دربرگیرنده موشک‌های طوفان-۱، طوفان-۲، طوفان-۳ و طوفان-۵ است. در ابتدای بررسی خانواده موشک طوفان به بررسی موشک طوفان-۱ می‌پردازیم.
خانواده موشک ضد زره طوفان در واقع نسخه بومی سازی شده موشک‌های تاو هستند. این موشک‌ها از یک کلاهک جنگی با وزن ۳.۶ کیلوگرمی بهره می‌برد، کلاهک موشک طوفان-۱ از نوع کلاهک‌های ضد تانک با قدرت انفجار بالاست که قادر است حدود ۵۵۰ میلی‌متر به درون زره‌های فولادی نفوذ کند. نهایت برد این موشک حدود 4 کیلومتر و نهایت سرعت آن ۳۱۰ متر بر ثانیه می‌باشد.

[size=undefined]
موشک طوفان-۲ با سرجنگی دو مرحله‌ای طراحی و ساخته شد. طوفان-۲ به دلیل بهره گیری از یک میله نفوذگر، ۱۴۵ سانتیمتر طول دارد. جرم کلی طوفان-۲، ۱۹.۱ کیلوگرم بود که ۴ کیلوگرم از این جرم مربوط به کلاهک موشک است. میزان نفوذ سرجنگی این موشک ۷۶۰ میلیمتر بوده که نسبت به نسل گذشته رشد ۴۰ درصدی داشته، البته سایر مشخصات این طوفان- نسبت به نسل اول هیچ تغییری نکرده است. دقت برخورد و اصابت هر دو نسل طوفان، در حدود ۹۵ درصد عنوان شده و این موشک‌ها قابلیت بکارگیری در شب را با برد کمتر دارند.
[/size]

[size=undefined]
موشک‌های نسل سوم و چهارم طوفان در مرحله طراحی و تحقیق اولیه باقی مانده و هنوز به تولید انبوه نرسیدند.
موشک طوفان-۵ که پیشرفته‌ترین و توسعه یافته‌ترین نسل این موشک است قابلیت هایی، چون هدایت لیزری و قابلیت مقابله با جنگال را دارد. طراحی این موشک نیز با نسل‌های قبلی متفاوت بوده و تفاوت‌هایی نظیر سر جنگی دو مرحله‌ای و میله نفوذگر جمع شونده برخورداراست.
موشک صاعقه
موشک صاعقه، نوعی موشک ضد زره سبک است که وزن کلی این موشک به همراه پرتاب گر مخصوص آن در حدود ۱۵ کیلوگرم تخمین زده شده، این موشک با مدل نیمه خودکار فرمان به خطِ دید هدایت شده و برد آن بین ۶۵ تا ۱۰۰۰ متر ارزیابی شده است.
سر جنگی این موشک ۳ کیلوگرم وزن داشته و جرم کلی این موشک به طور کلی ۶ کیلوگرم است. موشک ضد زره صاعقه سرعتی در حدود ۱۰۰ متر بر ثانیه داشته و به علت سرعت بالا قدرت نفوذ بالایی در انواع زره‌ها را داراست و تا عمق ۵۰۰ میلی متری در زره‌ها نفوذ می‌کند که معمولا موفقیتی در حدود ۹۰ درصدی دارد.
[/size]

[size=undefined]
نسل دوم موشک صاعقه، اما با اضافه شدن یک نوک میله‌ای شکل برای مقابله و نفوذ بهتر در زره‌های انفجاری دو مرحله‌ای طراحی و ساخته شد که به همین دلیل وزن آن به حدود ۷.۵ کیلوگرم و قدرت نفوذش در زره‌ها نیز به حدود ۶۵۰ میلی متر افزایش یافته است.
موشک توسن
موشک توسن، موشک هدایت شونده و ضد تانک است که هدایت پذیر بوده و توانایی انهدام زره‌های واکنشی، استحکامات بتنی، اهداف هوایی در ارتفاع پائین و اهداف دریایی را داراست.
توسن سرجنگی دو مرحله‌ای داشته و با توجه به جرم کم، قابلیت استفاده آسان و آماده سازی سریع از روی پرتابگر‌های زمینی و یا خودرو‌های زرهی را دارد.
موشک توسن در مجموع ۲۶.۵ کیلوگرم وزن دارد که بیش از ۳ کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی این موشک است. کمینه برد این موشک ۷۰ متر و بیشینه برد آن ۴ کیلومتر اعلام شده که البته در هنگام تاریکی و یا مه آلود بودن هوا، برد این موشک به ۲۵۰۰ متر می‌رسد. این موشک سوخت جامد دارد و بیشینه سرعت آن در حدود ۲۰۰ متر بر ثانیه است و دقت بالایی در حدود ۹۵ درصد دارد.
[/size]

[size=undefined]
هدایت این موشک نیمه خودکار بوده و کنترل آن از طریق بالک‌های دماغه صورت می‌گیرد. در ضمن، ساختار پرتابگر موشک توسن امکان مخفی شدن در عوارض طبیعی را دارد.
موشک تندر
تندر دیگر موشک ضدزره ایرانی است که برای استفاده در لوله ۱۲۵ میلی متری توپ تانک تی-۷۲ طراحی و ساخته شده است. این موشک علاوه بر توانایی در هدف قراردادن اهداف ثابت زمینی، اهداف هوایی که سرعت پایینی نیز دارند را نیز دارد. نحوه هدایت این موشک، نیمه خودکار و سوار بر پرتو لیزر است. در این نوع از پرتاب موشک، اصطلاحا بر روی یک خط فرضی که توسط لیزر مشخص شده به سوی هدف حرکت کرده و هدف را منهدم می کند.
وزن موشک تندر در مجموع ۱۷.۲ کیلوگرم بوده که ۳.۵ کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی دو مرحله‌ای آن است. عمق نفوذ تندر در زره تا ۷۰۰ میلیمتر ارزیابی شده و محدوده برد آن ۱۰۰ تا ۴۰۰۰ متراعلام شده است. بیشینه سرعت تندر ۳۷۰ متر بر ثانیه و میانگین سرعتی آن ۳۱۰ متر بر ثانیه است. این موشک توانایی رزمی تانک تی-۷۲ در مقابله با اهداف زرهی متحرک و بالگرد‌ها را بسیار افزایش داده است.
دهلاویه
جدیدترین موشک ضد زره ساخت صنایع دفاع ایران که برای گرامیداشت شهید چمران به نام محل شهادت وی بدین گونه نامگذاری شده است. تکنولوژی هدایت این موشک مانند موشک تندر هدایت لیزری بوده، پس دقت بالایی دارد. دهلاویه نه تنها بالاترین میزان نفوذ را در میان موشک‌های ایرانی دارد، بلکه در بین موشک‌های جهانی نیز یکی از پرنفوذ‌ترین موشک‌های ضد زره است. دهلاویه طبق ارزیابی‌های انجام شده بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ میلی متر در انواع زره‌ها نفوذ می‌کند.
میزان نفوذ موشک دهلاویه نسبت به اولین موشک ایران یعنی طوفان-۱ رشد بیش از ۳۰ درصدی و نسبت به طوفان-۵ رشدی بالغ بر ۵۸ درصد را نشان می‌دهد. پرتابگر این موشک شباهت بسیار زیادی به پرتابگر موشک توسن دارد، ولی ویژگی‌های منحصر به فردی نظیر حفاظت از خدمه موشک و اختفای بهتر خدمه نسبت به آتش موشک داراست.
[/size]

[size=undefined]
قدرت موشکی ایران اکنون یکی از دستاورد‌های بزرگ جمهوری اسلامی در عرصه فناوری‌های نظامی و قدرت دفاعی کشور است که نقطه شروع این پیشرفت را می‌توان دوران جنگ تحمیلی و محاصره همه جانبه در آن زمان توسط سایر کشور‌ها دانست. امروز با تکیه بر توانمندی داخلی و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود در فواصل زمانی کوتاه، موشک‌های جدید و مدرنی توسط نیرو‌های مسلح کشور رونمایی می‌شود که با معرفی هرکدام از آن‌ها دشمنان از پیشرفت ایران در عرصه دفاعی عصبانی‌تر شده و توانایی جمهوری اسلامی در عرصه دفاعی نمایان‌تر می‌شود.
امروز در میدان نبرد زمینی هیچ کدام از ادوات زرهی دشمنان از چنگال موشک های ضدزره ایرانی در امان نیستند، موشک هایی که خیلی وقت است جزو گزینه های روی میز جمهوری اسلامی ایران است و مهر محکمی بر این سخن که دوران بزن در رو به پایان رسیده است. بزن در رویی که سال ها خط مشی دشمنان بود، اما امروز باید آن را فراموش کنند.[/size]

[omidrock]

رونمایی از سلاحی جدید و قدرتمند برای جنگنده‌ سوخو ۲۲ سپاه/ «JDAM» ایرانی با قابلیت هدایت ماهواره‌ای در راه است+ تصاویر

به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مرداد ماه سال جاری ۱۰ فروند هواپیمای تهاجمی سوخو ۲۲ پس از انجام تعمیرات اساسی و ارتقاء به سامانه های جدید، به نیروی هوایی سپاه تحویل داده شدند. هواپیماهای سری سوخوی ۲۲ از جمله میهمان ناخوانده بودند که به ایران آمدند و در کنار تعدادی از جنگنده های دیگر مثل سوخوی ۲۴، میگ ۲۹ و میراژ اف ۱ توسط متخصصان دفاعی کشورمان مورد به روزرسانی و اورهال قرار گرفتند.

البته برخی جنگنده هایی که اینگونه به کشورمان آمدند مثل سوخوی ۲۴ و میراژ اف ۱ در اوایل دهه ۱۳۷۰ شمسی عملیاتی و به خدمت وارد شدند اما سوخوهای ۲۲ برای سالها، فرصتی جهت حضور در آسمان نیافتند اما در سالهای اخیر این جنگنده ها به نیروی هوایی سپاه منتقل شده و عملیات بازسازی و استفاده بهینه از آنها توسط کارشناسان داخلی با موفقیت انجام شد.

نگاهی به سلاح های جدید برای سوخو ۲۲

در تصاویر منتشر شده از مراسم رونمایی در مردادماه، بمب خوشه ای سیمرغ به چشم می خورد که از جمله محصولات قابل توجه تولید شده توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح محسوب می شود. با توجه به ساختار ظاهری و نوع طراحی این بمب، می توان اینگونه عنوان کرد که این بمب وزنی در حدود ۲۵۰ کیلوگرم داشته و جنس بدنه آن مانند مدل BL ۷۵۵انگلیسی از آلومنیوم است.

مجموعه تسلیحات جدید برای سوخو ۲۲ از جمله بمب خوشه ای (شماره ۱)، موشک بینا (شماره ۲) و بمب های بالدار (شماره ۳)

اهدافی مثل زره پوش ها و نیروهای پیاده نظام دشمن، باندهای فرود و محل های تجمع و استقرار نیروهای متخاصم از جمله اهدافی است که می توان با این بمب آنها را به راحتی از بین برد. کافی است بدانید که مجموعا ۱۴۷ ریز بمب نصب شده در سیمرغ، توان تبدیل شدن به ۲۰۰ تا ۲۹۴ هزار عدد ترکش را دارند.

سلاح دیگر قابل استفاده روی این جنگنده، موشک هدایت لیزری بینا است که چندین سال پیش بر روی هواپیماهای سوخو ۲۵ سپاه با موفقیت آزمایش شد. از موشک بینا در این سالها خبری نبود تا این که در جریان این مراسم در کنار هواپیمای سوخو ۲۲ دیده شد. پیکربندی این موشک شامل بدنه استوانه‌ای، بالک‌های کنترلی ذوزنقه‌ای در دماغه و بال‌های اصلی مثلثی امتداد یافته تا نزدیک دماغه با زائده‌های ذوزنقه‌ای در نوک بال است. پیشران سوخت جامد این موشک مانند سایر موشک‌های همرده در انتهای بدنه قرار گرفته و بخش جستجوگر لیزری و دماغه آن مشابه بمب هدایت لیزری ستار-۴ و در واقع به فرم بمب‌های هدایت لیزری "پیو وِی-۲" است.

با توجه به برد و میزان محموله جنگی موشک‌های ستار، می‌توان میزان محموله جنگی بینا را در دست‌کم ۷۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم تخمین زد. با بهره‌گیری از سامانه هدایت لیزری در فاز نهایی پرواز، این موشک با خطایی اندک به هدف خود اصابت می کند. با توجه به شکل مقطع بال‌ها و بالک‌های این موشک می‌توان گفت بینا با "سرعت مافوق صوت" به سمت هدف خود سرازیر می‌شود.

همچنین نوعی مهمات ناشناخته در کنار این هواپیما دیده می شد که شامل دو مدل بمب مجهز به بالچه بود که درباره این سلاح ها نیز توضیحی داده نشده است. ارتشهای کشورهای مختلف، این روزها از بمب های مجهز به بالک استفاده زیادی می کنند چراکه این تسلیحات در صورت رها شدن از ارتفاع بالا می توانند تا فاصله ۱۰۰ کیلومتر یا بیشتر را در حالت گلاید پوشش بدهند.

معمولا این گونه بمب ها در دنیا از هدایت ترکیبی اینرسیایی و ماهواره ای بهره می برند. در کشور ما سامانه های هدایت اینرسیایی پیشرفته ای در این سالها توسعه پیدا کرده ولی در زمینه بحث هدایت ماهواره ای اطلاعات خاصی در دسترس نیست.

نمایشگاه کیش و یک سلاح جدید برای فیترهای سپاه

اما در جریان نمایشگاه هوایی کیش ۲۰۱۸ که از ۵ تا ۸ آذرماه در حال برگزاری است، تصاویری منتشر شده که خبر از حضور یک بمب جدید در تسلیحات قابل استفاده مربوط به سوخو ۲۲ می دهد. در طراحی ظاهر بمب، به نظر می رسد از سری مارک آمریکایی الگو گرفته شده و در انتهای بمب و بخش جلوی آن، پوشش هایی مثل غلاف های به کار رفته در سری JDAM به کار رفته است، دیده می شود.

البته در بخش جلویی بمب که در برخی منابع از آن به نام رعد ۳۰۱ نام برده شده، خبری از سیستم اپتیک یا جستجوگر لیزری نیست، لذا گزینه هدایت ترکیبی اینرسیایی و ماهواره ای بسیار تقویت می شود.

تصویری از سلاح جدید نصب شده روی فیتر سپاه

بمب GBU-۳۸ از سری JDAM

تا به امروز درباره اینکه آیا ایران به سامانه های هدایت ماهواره ای دسترسی دارد یا خیر، مطلبی به صورت رسمی منتشر نشده و تحلیل های داخلی و خارجی صرفا بر اساس حدس و گمان بوده، اما شمایل این بمب جدید خصوصا وضعیت جلوی بمب و پوشش نصب شده در آن قسمت، احتمال استفاده از بمب هدایت ماهواره ای را کاملا تقویت می کند.

البته با توجه به اینکه سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه اسفندماه سال ۱۳۹۴ در یک گفتگوی خبری درباره نسل جدید پهپاد شاهد ۱۲۹ اعلام کرد که "این پرنده بدون سرنشین قابلیت امکان ارتباط ماهواره‌ای" را نیز دارد، به نظر می رسد یگانهای پهپادی و هوایی سپاه در تدارک استفاده گسترده از ارتباط ماهواره ای برای تجهیزات خود هستند.

در هر صورت از آن تاریخ تا به امروز به صورت رسمی صحبتی از دسترسی کشورمان به سامانه های ارتباط ماهواره ای با کاربرد نظامی نشده ولی نگاهی به بمب های بالک دار و حالا این سلاح جدید در سوخو ۲۲ نیروی هوایی سپاه باعث این امکان را بیش از پیش تقویت می کند که شاید کشورمان به نوعی از سیستم های هدایت و کنترل ماهواره ای دست پیدا کرده باشد یا در آستانه دستیابی به آن باشد که در این صورت، قابلیت های دفاعی جمهوری اسلامی، جهشی قابل توجه پیدا خواهد کرد.

در عین حال، این اطمینان را پدید می آورد که اگر نیروهای مسلح کشورمان به دلایل مختلف، همچنان از جنگنده های تولید شده در دهه های گذشته استفاده می کنند، اما با بروزرسانی و ارتقاء سامانه ها و سلاح های موجود در آنها، توان آفندی و پدافندی این هواپیماها را به گونه ای ارتقاء داده اند که همچنان کارآیی و قدرت مورد نیاز را داشته باشند.

[omidrock]

نیروی دریایی ارتش، از مقاومت مردانه آذر تا افتخار ساخت ناوشکن و زیردریایی ایرانی

به گزارش خبرنگار  حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، هفتم آذرماه، روز فراموش نشدنی برای ایرانیان است. روزی که فرزندان ملت بر روی ناوچه موشک‌انداز «پیکان» در آب های خلیج فارس در سال 1359 و دو ماه پس از تجاوز رژیم بعثی عراق به کشورمان، در برابر دشمن به قیمت جان خود ایستادند. دستاورد این نبرد که با ضربات سنگین به نیروی دریایی رژیم بعث همراه بود منجر به زمین‌گیر شدن نیروی دریایی عراق تا پایان جنگ شد. هفتم آذر هر سال، به یاد و نام این دلاورمردان به نام روز نیروی دریایی نامگذاری شده است.

نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران یکی از حساس ترین نیروهای مسلح کشور است. این نیرو در  زمان آغاز جنگ تحمیلی و تنها پس از گذشت شصت و هفت روز پس از شروع جنگ، سه عملیات بزرگ دریایی انجام داد و توانست نیروی دریایی عراق را منهدم و دو سکوی نفتی البکر و الامیه را نابود کند. عملیات مروارید که در ۷ آذر سال ۵۹ صورت گرفت نقطه عطفی در تاریخ عملیات های دریایی بود که این نیرو تنها با در اختیار داشتن 12 فروند از موشک های هارپون  توانست کمر نیروی دریای عراق را با انهدام ۵ فروند ناوشکن و یک فروند هواپیمای میگ ۲۳به طور کامل بشکند.

در دوران هشت سال دفاع مقدس این نیرو علاوه بر مقابله با دشمن بعثی، حراست از آب‌های خلیج فارس و دریای عمان و دفاع از خطوط کشتی‌رانی در بندر امام خمینی و بندر ماهشهر را بر عهده داشت. نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نداجا) یکی از نیروهای سه گانه ارتش است که مسئولیت حفاظت و حراست از آب‌های سرزمینی، فلات‌قاره و مناطق انحصاری، اقتصادی و جزایر جمهوری اسلامی ایران در برابر هر گونه تجاوز نظامی خارجی را دارد.

در سال های اخیر، نیروی دریایی ماموریت های بسیار مهمی را علاوه بر آب های دریایی کشورمان در آب های آزاد و بین المللی به انجام رسانیده که یکی از این ماموریت ها مبارزه با دزدان دریایی در آب های بین المللی است. وظیفه حفاظت از آب های بین المللی به ناوگروه چهل‌وچهارم نیروی دریایی واگذار شده که این ناوگروه متشکل از ناوشکن الوند و ناو پشتیبانی رزمی بوشهر بوده که از اواسط مهرماه 95 به منظور برقراری امنیت خطوط مواصلاتی و به اهتزاز درآمدن پرچم کشورمان ماموریت خود را در آب های آزاد و بین المللی آغاز کرد.

فرمانده سابق نیروی دریایی ارتش پیش از این اعلام کرده بود که این نیرو در 6 سال گذشته در حدود 3 هزار کشتی تجاری و نفتکش ایرانی و غیر ایرانی را اسکورت کرده است. از زمانی که جولان دزدان دریایی درمنطقه خلیج عدن باعث اخلال در روند عادی مبادلات تجاری و تردد کشتی های تجاری ایران در این منطقه شد، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هم طبق وظیفه ذاتی خود و هم ماموریت ابلاغی، با اعزام مستمر ناوگروه های دریایی به منطقه عدن مانع از هرگونه صدمه و آسیب دزدان دریایی به ناوگان تجاری و نفتکش کشورمان شد.

اواخر مهرماه سال 95 خبر مربوط به درگیری با دزدان دریایی در سومالی منتشر شد. در خبر مربوط به درگیری آمده بود دزدان دریایی خلیج عدن که عمدتا از سواحل سومالی حرکت و اقدام به دزدی می کنند، به کشتی تجاری ایرانی هجوم برده و قصد ربایش این کشتی را داشتند ولی پس از تبادل آتش سنگین بین طرفین فرار را بر قرار ترجیح دادند. این دزدان در دو مرحله دیگر به کشتی تجاری دیگری از کشورمان، نخست با هشت فروند قایق در 46 مایلی جنوب عدن و سپس با 13 فروند قایق در 55 مایلی جنوب عدن با تعداد نفرات زیاد و تجهیزات پیشرفته حمله می کنند که در هر دو مرحله با تبادل آتش گسترده بین دزدان و ناوگروه نیروی دریایی ارتش ناکام می مانند و پا به فرار می گذارند. این اتفاق نشان از عملکرد مقتدرانه نیروی دریایی در سطح بین المللی داشته و حاکی از قدرت روزافزون این نیرو دارد.

هدف بزرگ نداجا، توسعه منطقه اقتصادی- تجاری - نظامی مکران

منطقه مکران که در جنوب شرقی ایران و در حوزه دریای عمان قراردارد به دلیل دارا بودن موقعیت استراتژیک از اهمیت بسیار بالایی در حوزه های اقتصادی، امنیتی و نظامی برخوردار است. مهم ترین نقاط قوت این منطقه را می توان عواملی چون وجود منطقه آزاد تجاری- اقتصادی چابهار، وجود بسترهای عالی برای ترانزیت و کشتیرانی تجاری، وجود مناطق دریایی ارتش و پایگاه‌های دریایی سپاه پاسداران، وجود سواحل با قابلیت‌های دفاعی مناسب، نزدیکی به آب‌های آزاد و عمق عملیاتی مناسب در دریای عمان، وجود پایگاه‌های هوایی و پدافند هوایی ارتش در منطقه و وجود زمینه همگرایی سران طوایف و قبایل با نظام جمهوری اسلامی برشمرد.

یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های این مطقه را می توان مجاورت آن با آب‌های آزاد بین‌المللی در سرتاسر مرز جنوبی، همسایگی مستقیم با کشورهای پاکستان و افغانستان و به طور غیرمستقیم با کشورهای آسیای مرکزی (از طریق ترکمنستان) دانست که یک راه غیرقابل چشم پوشی برای این کشورهای محصور در خشکی( به جز پاکستان) به دریاهای آزاد محسوب می‌شود ولی متاسفانه، زیرساخت‌های توسعه و بسترهای ترانزیتی آن با سطح استانداردهای جهانی، هنوز فاصله‌ای چشمگیر دارد.

اهمیت استراتژیک

سواحل دریای عمان یا بنا به تاکید مقام معظم رهبری، سواحل مکران، عقبه دفاعی منطقه خلیج فارس در برابر دشمنان فرامنطقه‌ای ایران به حساب می‌آید؛ به نحوی که نیروهای متخاصم برای هرگونه اقدامی در خلیج فارس، مجبور به عبور از این دریا هستند. موقعیت سواحل مکران به قدری اهمیت دارد که با توجه به احاطه ایران بر کرانه شمالی دریای عمان، می توان با برنامه‌ریزی دفاعی دقیق با تحرکات دشمن در این منطقه مقابله کرده و تهدیدات امنیتی و نظامی علیه کشورمان را به طور کامل دفع کرد.

جنبه استراتژیک دیگر این منطقه اهمیت مرزهای آبی در کرانه‌های عمان و کنترل یکی از آبراه‌های اصلی و استراتژیک جهان است که تسلط ایران را بر مبادی ورودی خلیج فارس و اقیانوس هند تضمین می‌کند و از طریق تجمیع منافع دیگران، با تولید امنیت از طریق همکاری‌های بین المللی، هزینه تامین امنیت منطقه را به سایر کشورها واگذار می کند.

این منطقه فرصت های مهم منطقه ای شاخص نیز چون پیوندهای فرهنگی-اجتماعی و مذهبی با مردم کشورهای منطقه، وجود پتانسیل‌های لازم جهت توسعه زیرساخت های اجتماعی و فرهنگی، وجود حس مشارکت محلی و بومی مردم منطقه در تولید امنیت و وجود حس تعلق و گسترش اعتماد بین مردم مرزنشین و دولت و مردم کشور دارد که می توان با بهره گیری درست و برنامه ریزی شده به بهترین شکل از این منطقه و ظرفیت های آن بهره برد.

توانایی بالا در ساخت و بازسازی ناوشکن ها

دستاورد مهم دیگر نیروی دریایی طراحی، ساخت و توسعه و در برخی مواقع بازسازی ناوشکن ها و ناوچه های مهم و راهبردی ارتش است.

پروژه موج، طرح ساخت ناوشکن در نیروی دریایی ارتش و وزارت دفاع است که اولین محصولش در 30 بهمن ماه سال 88 و پس از 3 سال از روی کار آمدن دریادار سیاری، با حضور فرمانده معظم کل قوا در کارخانجات نیروی دریایی ارتش در بندرعباس، با نام "ناوشکن جماران" رسما رونمایی شد و ایشان از روی پل فرماندهی این ناوشکن پیشرفته، با فرمانده ناوگروه ارتش که همزمان در خلیج عدن حضور داشت، مکالمه بیسیمی داشتند.

اما برنامه پروژه موج، فقط ساخت جماران نبود بلکه 4 ناوشکن دیگر نیز باید ساخته می‌شد. بر همین مبنا، ناوشکن دماوند در ناوگان شمال (الحاق به ارتش در 18 اسفند 93) و ناوشکن سهند ساخته شدند. دماوند حالا 3 ساله شده و قدرتمندانه در حال انجام ماموریت‌هایش است و ناوشکن سهند نیز، مراحل پایانی تجهیزش را در کارخانجات نیروی دریایی ارتش طی می‌کند و در آینده نه چندان دور، به ناوگان جنوب نداجا ملحق خواهد شد.

ناو جماران

نخستین کلاس از این ناوچه ها، ناوچه جماران از کلاس موج نام دارد که در کارخانجات صنایع دریایی نداجا طراحی و ساخته شد و در سی امین روز بهمن ماه سال 88 وارد سازمان رزم نیروی دریایی کشورمان شد. ناوچه جماران از ویژگی هایی نظیر سامانه‌های ناوبری، سامانهٔ برق و ناوبری و مخابرات اضطراری، سامانهٔ هوای فشرده و کنترل، سامانهٔ خنک کاری موتور، سونارهای زیر سطحی و اکوساندر، سامانه‌های الکترواپتیکال، سامانهٔ کامل هواشناسی، سامانهٔ کنترل آتش و سامانه هماهنگ‌کننده (سینکرونایزر) و بسیاری از ویژگی های مهم برخوردار است.

از دیدگاه رزمی این ناوچه دارای چهار لانچر موشک سطح به سطح نور با برد حدود ۱۷۰ کیلومتر با  سرجنگی ۱۶۵ کیلوگرمی، دارای چهار لانچر موشک سطح به هوا فجر با برد ۳۲ کیلومتر، دو پک سه تیوپه اژدرهای کوتاه برد ۵۳۳م. م. با برد ۳۰ کیلومتر و چهار قبضه موشک انداز دوش پرتاب میثاق ۲ با برد حدود ۶ کیلومتر و سرجنگی ۱ کیلوگرمی و برخی دیگر از سامانه های نظامی روز دنیا بهره می برد.

ناو دماوند

ناو دماوند دومین کشتی جنگی کلاس موج است که در تاریخ ۱۸ اسفند ۹۳ به ناوگان شمال نداجا ملحق شد. این کشتی جنگی دومین ناو از کلاس موج است که بر مبنای ناومحافظ‌های کلاس الوند در بخش صنایع دریایی شهید تمجیدی ساخته شد و از مشخصات و تجهیزات و تسلیحات مشابه با همتای بندرعباسی خود ناو جماران بهره می‌برد.

ناو دماوند ۲۷ اسفند ۱۳۹۱ طی مراسمی با حضور رئیس‌جمهور وقت در بندر انزلی به آب انداخته شد. دماوند در تیرماه ۱۳۹۳ وارد مرحله تست و آزمایش شد و پس از پشت سر گذاشتن تست‌های دریانوردی آزمایشی سرانجام در روز ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۳ به ناوگان شمال و منطقه چهارم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست که در واقع بزرگترین کشتی جنگی ایران در این منطقه دریایی شد. دومین ناو کلاس موج ابتدا "ولایت" نام داشت و سپس به "جماران۲" یا "موج۲" مشهور شد، اما در انتها به نام مرتفع‌ترین کوه ایران کوه دماوند نامگذاری شد.

سردار سرتیپ پاسدار احمد وحیدی وزیر دفاع وقت جمهوری اسلامی ایران در ۲۷ اسفند ۱۳۹۱ گفت: ناوشکن جمارانِ پیشرفته حدود ۱۰۰ متر طول و بیش از ۱۳۰۰ تن وزن دارد. همچنین به گفته وی این ناوچه از نظر طراحی و ساخت، کاملاً بومی بوده و با همکاری نزدیک حدود ۴۰۰ دانشگاه، مرکز تحقیقاتی و تولیدکنندگان و صنایع ایرانی ساخته شده‌است. این ناوشکن از جدیدترین تجهیزات ناوبری و سیستم‌های پیچیده دفاعی برخوردار است.

ناو سهند

سهند سومین ناوچه کلاس موج است که توسط نداجا طراحی و ساخته شده‌ است. از سازه این کشتی در شهریور ماه سال ۱۳۹۱ رونمایی شد. این کشتی سومین نمونه از کلاس خود بوده و پس از جماران و دماوند (ولایت) طراحی و ساخته شده است.

بنابر اظهارات مقامات نظامی کشورمان جنس به کار گرفته شده برای سازه این شناور جنسی مخصوص و ویژه با قابلیت رادارگریزی است و این کشتی جنگی به سامانه‌های الکترونیکی و دفاعی مدرن و به‌روز، تجهیز شده‌ است. همچنین ساخت سهند به لحاظ زمانی یک پنجم زمان ساخت ناوشکن جماران طول کشیده‌ است.

این شناور به یاد ناوچه سهند کلاس الوند که در سال ۶۷ در جریان عملیات آخوندک با ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس درگیر شده و در این عملیات غرق شد، «سهند» نام گرفته‌است.

ناو شیراز

نیروی دریایی ارتش در مسیر پیشرفت پا را فراتر نهاده و اقدام به ساخت یک فروند ناو اطلاعاتی پیشرفته نیز کرده است که "شیراز" نام دارد. طول ناو شیراز، 94 متر و عرضش 11 متر است و این فضا با ارتفاع 15 متری ناو، فضایی بسیار مناسب برای نصب انواع تجهیزات راداری و اطلاعاتی است. شیراز قادر به حمل 2 بالگرد است و این می‌تواند توان رزمی - شناسایی خوبی به این ناو بدهد.

شیراز هم‌اکنون سازه‌ای کامل دارد و نیروی دریایی ارتش در حال نصب تجهیزات مختلف روی آن است. این پروژه در صورت رونمایی و الحاق به ناوگان جنوب، به دلیل تکنولوژی بالایش، حتما سر و صدای زیادی به پا خواهد کرد و قاعدتا توان اطلاعاتی نیروی دریایی ارتش را هم بسیار بالا خواهد برد.

زیردریایی های نداجا

کلاس فاتح، قاتل خاموش

تا پیش از انقلاب اسلامی، نیروی دریایی ایران فاقد یگان زیر سطحی (زیردریایی) بود اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با پایان جنگ تحمیلی، در سال 70 نیروی دریای ارتش با خرید دو ناوشکن روش مهندسی معکوس خود را آغاز کرد.

زیردریایی ۵۲۷ تنی فاتح به عنوان یک زیردریایی نیمه سنگین تلقی شده و تناژ آن در زیرسطح ۵۹۳ تن است. این زیردریایی که از نظر مشخصات عملیاتی بسیار برتر از غدیر است، توانایی حرکت در عمق ۲۰۰ متر را به صورت عادی داشته و بیشینه عمق قابل دستیابی برای آن نیز ۲۵۰ متر است. فاتح توان دریانوردی به مدت ۳۵ روز را دارد که از این نظر نیز بهبود چشمگیری نسبت به زیردریایی غدیر مشاهده می‌شود. سرعت سطحی فاتح ۱۱ نات (۲۰٫۳۵ کیلومتر بر ساعت) و در حالت غوطه ور ۱۴ نات (۲۵٫۹ کیلومتر بر ساعت) است. این زیردریایی توانایی حمل موشک‌های زیرسطحی، موشک‌های دوش‌پرتاب سطح به هوا و همچنین امکان حمل نیروهای تکاور و رساندن آن‌ها به نقاط مورد نظر را نیز دارد.

فاتح دارای ۴ مقر پرتاب اژدرهای کالیبر ۵۳۳ میلی‌متری بوده و توانایی حمل ۸ مین دریایی را نیز دارد و همچنین دارای دو اژدر رزرو است.

طبق گفته های دریادار خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش قرار است تا این زیردریایی در آذرماه 97 رونمایی شود. زیرسطحی فاتح با برخورداری از ۱۲ نوع سونار مختلف شامل انواع فعال (اکتیو) و غیرفعال (پسیو) امکان پویش محیط اطراف خود را داشته و می‌تواند عمق، سرعت و صوت را تشخیص داده و حتی علیه نیروهای غواص دشمن نیز به‌طور مؤثری عمل کند.

کلاس بعثت

زیردریایی کلاس بعثت یک کلاس از زیردریایی است که در آینده خدمت نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت. در طراحی اولیه، زیردریایی «بعثت» با طولی در حدود 60 متر و توان عملیات در عمق 300 متری، دارای 6 لانچر پرتاب اژدر و قابلیت مین‌ریزی خواهد بود که علاوه بر شلیک اژدر، پرتاب کننده موشک‌های کروز دریایی نیز هست؛ موشک‌هایی که جمهوری اسلامی ایران با طراحی و ساخت چندین مدل -از جمله «نور» با برد 120 کیلومتر و قادر با بُرد 200 کیلومتر- تعداد بسیار زیادی از آنها را در اختیار دارد. زیردریایی بعثت که به نظر می‌رسد سرعتی در حدود 12نات در سطح و 20 نات در زیر سطح خواهد داشت، در آینده، تکمیل‌کننده زنجیره توان زیرسطحی جمهوری اسلامی ایران در آبهای سرزمینی و بین‌المللی خواهد بود.

کلاس غدیر

زیردریایی ایرانی غدیر که عرض بدنه آن حدود ۲متر و ۷۵ سانتیمتر است، قابلیت شلیک اژدر از دو مقر جلویی، رهاسازی انواع مین دریایی، حمل نیروهای تکاور و موشک‌های دوش پرتاب را داشته و امکانات لازم برای خروج نیروهای غواص در زیر آب برای اجرای عملیات در آن قرار داده شده‌است.

غدیر برای آب‌های خلیج فارس و دریای عمان طراحی شده‌ است و دارای قابلیت بالا در غوص و صعود و مانور است؛ غدیر قادر است تنها در مدت ۳۰ ثانیه از اسکله جدا شده و از این نظر توانایی بالایی در ورود به حالت عملیاتی دارد. این زیردریایی ۲۹ متری که جابجایی آن ۱۱۵ تن است، قابلیت قرارگیری در بستر دریا را دارد و در این وضعیت سامانه‌های راداری توانایی ردگیری آن را ندارند. خط تولید این زیردریایی در شهریور ماه ۱۳۸۵ افتتاح شده بود و هزینه تولید هر یک از آن‌ها در آن زمان ۱۷ تا ۱۸ میلیون دلار بوده‌است.

قدرت جابجایی سریع نیرو، رهگیری شناورهای سطحی و زیر سطحی دشمن، قابلیت شناسایی اهداف نظامی و حمل نیروهای تکاور و مدت زمان ماندگاری مناسب در زیر آب که با ابتکارات خاص ایرانی، فراتر از حد و اندازه‌های این رده از زیرسطحی‌ها شده از جمله توانمندی‌های این زیرسطحی است.

از دیگر ویژگی‌های غدیر باید چابکی لازم برای انجام سریع مأموریت‌ها، بازه ناوبری زیر سطحی طولانی، سونار اندازه کوچک، دستگاه کنترل عمق خودکار، سامانه هدایت دستی، هیدرولیک و خودکار، قابلیت ناوبری در آب‌های کم‌عمق، طراحی بدنه برای به حداقل رساندن صدای خروجی از آن و بکارگیری موتورهای دیزل– الکتریک کارآمد برای همین منظور را برشمرد که امکان ردگیری و شناسایی آن توسط دشمن به حداقل رسانده است.

سامانه نوین پرتاب اژدر نیز از قابلیت های بسیار مهم این زیرسطحی بوده و این سامانه از دقت بالایی برای هدف‌گیری برخوردار است، به‌ طوری‌که این زیر دریایی علاوه بر قدرت جابجایی سریع نیروهای ویژه، رهگیری شناورهای سطحی و زیر سطحی دشمن و قابلیت شناسایی اهداف نظامی دارای قدرت قوس سریع و پنهان شدن از رادار نیز هست. در واقع غدیر قادر است از میدان شناسایی دستگاه‌های سونار و رادارها به نوعی گریزد.

فرمانده نداجا روز سه شنبه 6 آذرماه 97 در نشست خبری خود که جهت تبیین دستاوردهای نیروی دریایی ارتش برگزار شد خبر از رونمایی دستاوردهای جدید در حوزه نیروی دریایی داد. وی پس از تجدید میثاق با آرمان های امام راحل در مرقد امام راحل (ره) درباره دستاوردهای جدید نداجا عنوان کرد: ناوشکن راهبردی دنا تا 6 ماه آینده به سازمان رزم نداجا اضافه خواهد شد. من امروز این نوید را می‌دهم که «دنا» به عنوان ناوشکن بعدی جمهوری اسلامی ایران در آستانه ساخت نهایی قرار گرفته است و ان‌شاءالله در کمتر از ۶ ماه به بهره‌برداری خواهد رسید. کمتر از یک ماه دیگر هم اولین زیردریایی کلاس متوسط یعنی زیردریایی فاتح به ناوگان نیروی دریایی الحاق می‌شود.

[omidrock]

آیا آزمایش‌های نهادهای نظامی، دلیل زلزله اخیر کرمانشاه است؟

به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،یکشنبه شب زلزله‌ای به بزرگی 6.4 در مقیاس ریشتر حوالی شهرهای قصرشیرین و گیلانغرب در استان کرمانشاه به وقوع پیوست که تاکنون منجر به مجروحیت حدود 780 نفر از مردم این مناطق شده است. سال گذشته نیز در 21 آبان ماه زلزله‌ای به قدرت 7.3 در مقیاس ریشتر در استان کرمانشاه به وقوع پیوست که منجر به کشته شدن حدود 600 نفر و مجروحیت هزاران نفر از هموطنانمان شد.

با افزایش شمار زلزله‌های کوچک و بزرگ در آن منطقه، اخیراً بحث‌هایی در فضای مجازی مطرح شده که علت وقوع این زلزله‌ها در استان کرمانشاه آزمایش سلاح‌های خاص نظامی توسط نهادهای نظامی ایران است. چنین بحثهایی مشخصاً توسط اکانتهای مخالف جمهوری اسلامی ترویج می‌شود و در موارد متعددی آغازگر این موضوعات اکانتهای جعلی وابسته به گروهک منافقین در خارج از کشور است و با هدف مشخصی انجام می‌شود.

اما صرف‌نظر از روشن‌بودن پشت پرده تخریب‌ها علیه نهادهای انقلابی در  ایران و همچنین پشت صحنه‌ی راه‌اندازی چنین ادعاهایی در برخی شبکه‌های اجتماعی، می‌توان به یک سوال به صورت مستقل پاسخ داد و آن اینکه "چگونه می‌توان فرق یک زلزله طبیعی و آزمایش نظامی را تشخیص داد؟" در ادامه به بیان چند نکته در این باره می‌پردازیم.

1- هرگاه زمین‌لرزه‌ای رخ دهد و یا یک انفجار مصنوعی انجام پذیرد، امواجی را در سطح و عمق زمین ایجاد می‌کند که دستگاه‌های لرزه‌نگار با اندازه‌گیری شدت این امواج، بزرگی زمین لرزه را اندازه‌گیری می‌کنند و با اندازه‌گیری عمق این لرزش‌ها می‌توان تشخیص داد که این زمین لرزه‌ها طبیعی هستند یا در اثر آزمایش‌های نظامی به وقوع پیوسته‌اند.

در بین تسلیحات و تجهیزات مختلف نظامی، تنها سلاح‌های اتمی قادر به ایجادزمین لرزه‌هایی به این شدت هستند و این موضوع تنها در صورتی امکان پذیر است که تسلیحات اتمی در عمق زمین مورد تست و آزمایش قرار بگیرند. اما بیشترین عمقی که می‌توان یک سلاح اتمی را در آن مورد آزمایش قرار داد، عمق چند صد متری زمین است. در حالی که زمین‌لرزه‌ای که سال گذشته در کرمانشاه رخ داد در عمق 18 کیلومتری و زمین لرزه یکشنبه هفته جاری نیز در عمق 7 کیلومتری زمین رخ داده‌اند.

گزارش لرزه‌نگاری زلزله سال گذشته در کرمانشاه

گزارش لرزه‌نگاری زلزله یکشنبه در کرمانشاه

2- آزمایش سلاح‌های اتمی پس یا پیش لرزه ندارد و زمین لرزه حاصل از اینگونه انفجارات تنها یک مرتبه رخ می‌دهد. اما زمین‌لرزه‌های طبیعی تا روزها پس از وقوع زلزله اصلی با پس‌لرزه‌های متعدد همراه هستند. برای مثال در زلزله‌‌ای که سال گذشته در کرمانشاه رخ داد حدود 410 پس لرزه و در زلزله روز یکشنبه این استان هم تاکنون حدود 100 پس لرزه به ثبت رسیده است.

از سوی دیگر اجرای آزمایش‌های هسته‌ای همواره با اثرات مخرب زیست محیطی همراه است و حتی اگر یک سلاح اتمی در عمق زمین نیز آزمایش شود، باز هم اثرات مخرب قابل توجهی بر محیط اطراف می‌گذارد.

به طور مثال، در سال 1984 یک آزمایش هسته‌ای در منطقه صحرای نوادا آمریکا و در عمق 361 متری زمین به وقوع پیوست. تا چند ساعت پس از انجام این آزمایش همه چیز طبیعی به نظر می‌رسید اما زمانی که محققان آمریکایی برای بررسی اثرات این آزمایش به منطقه رفتند به یک باره در منطقه آزمایش اتمی، یک گودال با قطر دهانه 100 متر و عمق بیش از 5 متر ایجاد شد که موجب مجروح و کشته شدن چند تن از این محققان شد.

 آزمایش‌های اتمی کره شمالی نیز اثرات مخرب زیست محیطی همراه بوده است که منجر به از بین رفتن بخشی از پوشش گیاهی منطقه آزمایش شده بود؛ این موضوع آنقدر عیان بود که آمریکایی‌ها در مستندات منتشره خودشان مبنی بر انجام آزمایش‌های هسته‌ای مخفی توسط کره شمالی، به این موضوع نیز استناد کرده‌اند.

از سوی دیگر، تشعشعات ناشی از آزمایش‌های اتمی، اثرات مخربی روی سلامتی انسان‌ها دارد و موجب بروز بیماری‌های مختلفی در انسان‌ها می‌شود که می‌تواند تا چند نسل بعد نیز، افراد را تحت تاثیر قرار دهد. اما تاکنون موردی از بیماری بر اثر تشعشات هسته‌ای در مناطق زلزله زده کرمانشاه گزارش نشده است.

---

3-یکی از مراکز معتبر جهانی که وقوع زمین لرزه در نقاط محتلف جهان را گزارش و تایید می‌کند، مرکز لرزه‌نگاری آمریکاست که دارای ایستگاه‌های لرزه نگاری متعددی در نقاط مختلف جهان است. در گزارشاتی که این مرکز از زلزله‌های سال گذشته و اخیر کرمانشاه منتشر کرده است، طبیعی بودن زمین لرزه در این مناطق مورد تایید قرار گرفته است.

این درحالی است گزارشات منتشر شده از همین مرکز درباره زمین‌ لرزه‌هایی که در کره شمالی رخ داده بود، با توجه به عمقی که زمین لرزه در آن رخ داده (عمق: صفر)، وقوع این زمین لرزه‌ها بر اثر آزمایشات اتمی را تایید می‌کند.

گزارش مرکز لرزه‌نگاری آمریکا از زلزله اخیر در کرمانشاه

 

گزارش مرکز لرزه‌نگاری آمریکا از زلزله سال گذشته کرمانشاه

گزارش آزمایش اتمی کره شمالی

منبع: تسنیم

[omidrock]

آمریکا دوباره برای متهم کردن ایران نمایشگاه برگزار کرد!+ تصاویر

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، در حالیکه پس از قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد سعودی، فشارهای داخلی و بین‌المللی برای قطع حمایت تسلیحاتی آمریکا از عربستان در جنگ یمن به شدت افزایش یافته است، کاخ سفید برای توجیه حمایت خود از ریاض با اجرای یک شوی تبلیغاتی جدید مدعی ارسال سلاح از ایران به یمن و برخی کشورهای دیگر منطقه از جمله بحرین و افغانستان شد.

[font=RTNassim]در راستای اجرای این شوی تبلیغاتی، مقامات دفاعی آمریکا روز پنجشنبه با به نمایش گذاشتن برخی تسلیحات و مهمات و دعوت از خبرنگاران برای عکسبرداری از آنها مدعی شدند این تجهیزات نظامی را ایران برای مقابله با ائتلاف سعودی در اختیار مبارزان یمنی قرار داده است.
[/font]

نمایش این تسلیحاتِ ادعایی جدیدترین پرده از نمایشی است که برای اولین بار سال گذشته (اینجا) توسط نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل، اجرا شد. وی در آن زمان با برگزاری یک کنفرانس خبری در یکی از ساختمان‌های وزارت دفاع آمریکا در واشنگتن مدعی شد آنچه در پشت سر او قرار دارد لاشه موشکی است که از سوی ایران به یمن ارسال شده است.

اما چندی بعد، سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد در واکنش به این ادعا گفت هیچ مدرک قاطعی که نشان دهد موشک‌هایی که از یمن به سمت عربستان شلیک می‌شوند در ایران ساخته شده‌اند، وجود ندارد.

شبکه خبری سی‌ان‌ان می‌گوید مقامات دفاعی آمریکا در حاشیه برگزاری این نمایشگاه به خبرنگار این شبکه گفته‌اند یکی از تسلیحاتی که در جنگ یمن کشف و ضبط شده، یک موشک ایرانی به نام "قیام-1" است که از سوی ایران در اختیار یمنی‌ها قرار گرفته و از ژوئیه 2017 تاکنون دستکم 8 فروند از آن به سمت عربستان شلیک شده است.

آنها همچنین دو پهپاد قاصف-1 را نیز به نمایش گذاشتند و با انتساب آنها به ایران مدعی شدند این پهپادها را پس از انجام عملیات‌هایی در خاک عربستان کشف و ضبط کرده‌اند.

این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که یمن از سوی ائتلاف متجاوز سعودی تحت محاصره کامل زمینی، هوایی و دریایی قرار دارد و حتی کشتی‌های حامل کمک‌های بشردوستانه نیز که از سوی نهادهای بین‌المللی ارسال می‌شوند پیش از ورود به آبهای یمن مورد بازرسی کامل نیروهای ائتلاف قرار می‌گیرند.

مقامات دفاعی آمریکا همچنین تجهیزاتی را در این نمایشگاه در معرض دید خبرنگاران قرار دادند که مدعی‌اند ایران آنها را به افغانستان و بحرین ارسال کرده است؛ از جمله این تجهیزات، پهپادی است که ادعا شده از خاک ایران وارد افغانستان شده و نیروهای ائتلاف آمریکا آن را در اکتبر 2016 در این کشور کشف کرده‌اند.

تفنگ‌های تک‌تیرانداز، مسلسل، موشک‌های ضدتانک، آرپی‌جی و نارنجک‌های دستی نیز از جمله‌ی دیگر اقلامی هستند که مقامات آمریکایی آنها را در این نمایشگاه به نمایش گذاشته و ادعا کرده‌اند که ایران قصد داشته آنها را در اختیار گروه‌های شیعه در بحرین قرار دهد تا با آنها دولت بحرین را هدف قرار دهند.

مقامات آمریکایی اما در کنار طرح این ادعاها، تاکنون به این سوال ساده پاسخ نداده‌اند که چرا عربستان و امارات برای هدف قرار دادن مردم یمن می‌توانند از مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین تسلیحات نظامیِ ساخت غرب برخوردار باشند اما نیروهای یمنی نمی‌توانند حتی ابتدایی‌ترین تسلیحات را برای دفاع از خود در اختیار داشته باشند؟

به نظر می‌رسد پاسخ این سوال در ناکامی آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن در برابر ایران خلاصه می‌شود. ائتلاف سعودی با وجود گذشت بیش از 4 سال از جنگ یمن و صرف میلیاردها دلار برای خرید تسلیحات پیشرفته آمریکایی و اروپایی، هنوز نتوانسته در برابر گروه کوچکی که هم در داخل با مزدوران عربستان و امارات در حال مبارزه‌ است و هم از خارجِ کشور مورد هجوم قرار گرفته، به کوچکترین توفیقی دست یابد.

به همین دلیل بود که امارات متحده عربی نیز خرداد ماه سال جاری پس از شکست عملیات اشغال بندر حدیده یمن، با برپایی یک نمایشگاه در ابوظبی (اینجا) مدعی ایرانی بودن تسلیحات مبارزان یمنی شد.

علاوه بر آمریکا و امارات، عربستان سعودی نیز پیش از این با نمایش قطعاتی از یک موشک که برروی آن علامت استاندارد ایران (!) حک شده بود ادعاهای مشابهی را در رابطه با کمک تسلیحاتی ایران به یمن مطرح کرده بود.

[font=RTNassim]محمدجواد ظریف، وزیر خارجه کشورمان، در آن زمان در واکنش به سندسازی مضحک سعودی‌ها عنوان کرد که ایران علامت استاندارد را تنها برروی محصولات خوراکی مانند پفک چاپ می‌کند نه برروی موشک!
[/font]

[omidrock]

قرارداد 480 میلیون دلاری مایکروسافت برای تجهیز ارتش آمریکا با هولولنز

بر اساس گزارش اداره خدمات عمومی آمریکا، مایکروسافت قراردادی به ارزش 480 میلیون دلار را برای ارائه تکنولوژی  HoloLens به ارتش ایالات متحده به منظور استفاده در میدان نبرد و ماموریت های تمرینی به خود اختصاص داد. براساس گزارشی که Bloomberg منتشر کرده است این قرار داد در نهایت در راستای برنامه افزایش کشتار دشمن با بالابردن قدرت تشخیص، تصمیم گیری و برقراری ارتباط به خرید بیش از 100,000 هدست AR  منجر می شود. رقیب هدست های AR، MagicLeap، نیز از از شرکت کنندگان در مناقصه برای  دریافت این قرار بود.

یک سخنگوی مایکروسافت طی یک بیانیه در این باره گفته است: "واقعیت افزوده اطلاعات بیشتر و بهتری را برای نیروها فراهم می کند که این اطلاعات می تواند به آن ها برای گرفتن تصمیمات بهتر کمک کند. این کار جدید همکاری دیرینه  ما با وزارت دفاع آمریکا را زمینه های جدیدی گسترش می دهد." این همکاری درحالی شکل می گیرد که کمپانی های بزرگی که با ارتش ایالات متحده کار می کنند از سوی کارمندان خود با مخالفت هایی در زمینه استفاده از تکنولوژی برای اهداف جنگی رو به رو شده اند. در ماه اکتبر گوگل به دلیل اینکه کارکنان کمپانی به مشارکت در پروژه قبلی Maven و امکان اینکه شاید پروژه با اصول اخلاقی گوگل برای استفاده اخلاقی از هوش مصنوعی مترادف نباشد یک همکاری بزرگ با وزارت دفاع را لغو کرد.
رئیس دپارتمان قانونی مایکروسافت، برد اسمیت، از مشارکت کمپانی در همان پروژه که ورود بخش عظیمی از داده داخلی و قدرت پردازش پنتاگون را به سیستم ابری تجاری در پی دارد دفاع کرده است. اسمیت در یک بلاگ پست اینگونه نوشته است"ما می خواهیم مردم این کشور به ویژه آن هایی که به کشور خدمت می کنند بدانند که ما اینجا در مایکروسافت از آن ها پشتیبانی می کنیم." برخلاف واقعیت مجازی که کاربران گجت های پوشیدنی را در یک دنیای دیجیتال غوطه ور می کند، AR تصاویر و داده برگرفته از دنیای واقعی را با یک دیگر همپوشانی می کند. هم اکنون هدست های VR بسیاری مانند Google Daydream View، Oculus Go و Samsung Gear VR وجود دارند. از سوی دیگر تعداد دستگاه های AR محدود است وHoloLens  یکی از آن ها است اما شایعاتی شنیده می شود که کمپایی هایی مانند اپل، گوگل و سامسونگ در حال کار بر روی AR اختصاصی خود هستند.

[omidrock]

پهپادهای آمریکایی که توسط سپاه شکار شدند

روزیاتو - علی زمانی: پس از رونمایی از تونل های زیر زمینی موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال‌های اخیر که گفته شده در سراسر کشور توزیع شده و آماده آفند طوفانی با موشک های هدایت شونده کوتاه برد و بلند برد نقطه زن علیه مواضع دشمن است، شکار هواپیماهای بدون سرنشین نیز توسط نیروی هوافضا سپاه که این روزها خبرهای جالب و شگفت انگیزی از ظرفیت های اطلاعاتی و عملیاتی آن مخابره می‌شود، قدرت جنگال و ترفندهای کمین سپاه برای حفاظت از آسمان ایران زمین را به رخ کشید.

سردار حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای نخستین بار اعلام کرده که سپاه، پهپاد MQ-9 Reaper متعلق به ارتش آمریکا را غنیمت گرفته است. این پهپاد پرنده‌ای بسیار پیشرفته و ساخت آمریکا است که صرفاً چند کشور معدود از جمله فرانسه، هلند، انگلیس، هند، ایتالیا و اسپانیا آن را در اختیار دارند که البته حالا سپاه پاسداران هم جزو دارندگان این پهپاد پیشرفته محسوب می‌شود.

فرمانده موشکی سپاه در برنامه ثریا چه گفت؟
سردار حاجی زاده تصریح کرد: گاهی اوقات هواپیماهای بدون سرنشین ما در اطراف ناوهای آمریکایی پرواز نمی‌کنند اما آنها توهم این را دارند که ما بالای سرشان هستیم. امروز واقعا هیمنه آمریکایی‌ها فروریخته است.
بزرگترین کلکسیون غنائم پهپادی را از آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها داریم.
بزرگترین کلکسیون غنائم پهپادی را از آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها در اختیار ایران است.
ایران علاوه بر RQ۱۷۰هواپیماهایNQ۱ و NQ۹ آمریکایی و «هرمس» رژیم صهیونیستی را به غنیمت گرفته‌ایم.
ایران درسطح جهان جزو ۴، ۵ کشور جهان در حوزه فناوری پهپادی هست.
یکی از فرماندهان هوایی یکی از کشورهای قدرتمند به ما می‌گفت ما در این حوزه از شما عقب افتادیم.
سپاه قصد دارد یک نمایشگاهی از دستاوردها و تجهیزات هوافضا برپا کند و از روسای دانشگاه‌ها، مسئولین و نمایندگان مجلس برای بازدید از آن دعوت کنیم تا این دستاوردها را بطور مستقیم ببینند و توانمندی جوانان دانشمند ما را باور کنند.
بودجه نظامی کشور سالانه حدود ۱۳ تا ۱۴ میلیارد دلار است.
امروز در حوزه اعتبارات نظامی در رده هجدهم دنیا هستیم.
آمریکا، چین و عربستان در رده اول تا سوم بودجه نظامی دنیا هستند.
هزینه نظامی عربستان سالانه ۷۰ میلیارد است در حالی که ما سالانه حدود ۱۳ تا ۱۴ میلیارد دلار هزینه می‌کنیم.
ما در حوزه نظامی از امارات و ترکیه هم کمتر هزینه می‌کنیم.
یکی از کشورهای دوست ۳۶ فرورند هواپیمای F۱۶ از آمریکا به ارزش ۷.۲ میلیارد دلار خریداری کرده؛ یعنی هر هواپیما را حدود ۲۰۰ میلیون دلار خریده است.
ما با ۲۰۰ میلیون دلار می‌توانیم ۵۰۰ فروند موشک دوربرد تولید کنیم. هزینه تولید برخی موشک‌های ما ۱۰۰ هزار دلار و برخی دیگر ۴۰۰ هزار دلار است.
گشتی در کلکسیون غنیمت های آمریکایی سپاه
چهاردهم آذر ماه سال ۹۱ یک فروند پهپاد آمریکا به‌نام اسکن ایگل (ScanEagle) به اسارت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. این پهپاد که با هدف شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات در حال گشت‌زنی در منطقه عمومی خلیج فارس بود، به‌محض ورود به حریم فضای جمهوری اسلامی ایران در تور یگان‌های پدافندی و سامانه‌های کنترلی نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفتار و به‌ غنیمت گرفته شد.

اسکن ایگل

این پهپاد با ۱٫۱۹ متر طول و ۳٫۰۵ متر عرض (دو سر بال) و ۱۸ کیلوگرم وزن، برای پرواز نیاز به باند ندارد و به‌عوض با یک سامانه هوای فشرده به بالا پرتاب می‌شود و برای فرود هم یک جرثقیل با طناب و قلاب آن را در ارتفاع پایین بازیابی می‌کند. این پهپاد از جمله پرنده‌های مورد استفاده توسط نیروی دریایی آمریکاست.

پهپاد اسکن ایگل در ایران، به تولید انبوه رسید

هنوز خاطره شکار RQ-170 و مهندسی معکوس آن در یادها مانده است. پرنده‌ای که در چنگال نیروهای نظامی ایران افتاد و اکنون، نمونه‌های بومی شده آن برای عکسبرداری و بمباران مواضع گروهک تروریستی داعش در عراق و سوریه، استفاده شد.

تصویر شکار بزرگ سپاه: RQ-170

مهر ماه سال ۹۵، برای اولین بار نیروی هوافضای سپاه پاسداران تصاویری از یک پهپاد پیشرفته و غنیمتی را منتشر کرد که نام آن را MQ-1C معرفی و اعلام کرد که این پهپاد متعلق به آمریکا است. هم‌اکنون ارتش آمریکا و سازمان جاسوسی این کشور در حال استفاده گسترده از این پهپاد هستند.

سردار حاجی‌زاده، در حال تشریح ظرفیت های عملیاتی پهپاد RQ-1C به دریابان علی شمخانی،

دبیر شورای عالی امنیت ملی و وزیر اسبق دفاع است

سپاه پاسداران، ۱۰ مهر ماه سال ۹۵ از یک فروند پهپاد آمریکایی به‌نام شادو ۲۰۰ (SHADOW 200) نیز رونمایی کرد که این پهپاد هم توسط نیروی هوافضای سپاه غنیمت گرفته شده بود. این پهپاد، یک پهپاد جاسوسی آمریکایی است که هم‌اکنون در بسیاری یگان‌های رزمی و غیررزمی ارتش آمریکا مورد استفاده قرار دارد.
آرکیو۷ یا همان شادو ۲۰۰، با موتور روتوری ۲۸ کیلو واتی وانکل پرواز کرده و ۴ ساعت مداومت پروازی دارد. سپاه پاسداران توانسته این پهپاد را هم مهندسی معکوس و نمونه‌ای ایرانی از آن را تولید کند.