اتریوم چیست؟ راهنمای کامل سرمایه‌گذاری و خرید اتریوم

[omidrock]

اتریوم (Ethereum) بعد از بیت کوین به عنوان دومین ازر دیجیتال محبوب شناخته می‌شود. اما برخلاف بیت کوین و اکثر ارزهای دیجیتال دیگر، اتریوم تنها یک ابزار مبادله‌ای ساده یا ذخیره ارزش نیست. اتریوم خود را یک شبکه محاسباتی غیرمتمرکز می‌داند که مبتنی بر فناوری بلاکچین ساخته شده است.

اتریوم چگونه کار می‌کند؟
اتریوم نیز مانند همه ارزهای دیجیتال بر اساس شبکه بلاکچین کار می‌کند. بلاکچین یک دفتر عمومی غیرمتمرکز و توزیع شده است که در آن تمام معاملات و تراکنش‌ها تأیید و ثبت می‌شوند.

توزیع شده یعنی هر فردی که در شبکه اتریوم مشارکت دارد یک نسخه مشابه از این دفتر را در اختیار داشته و اجازه دارد تمام تراکنش‌های گذشته را ببیند. غیر متمرکز به این معناست که این شبکه توسط هیچ نهاد متمرکزی کنترل یا اداره نمی‌شود. در مقابل، مدیریت آن توسط همه دارندگان دفتر توزیع شده انجام می‌شود.

برای حفظ امنیت تراکنش‌های بلاکچین و تأیید معاملات از تکنیک رمزنگاری استفاده می‌شود. مشارکت‌کنندگان از رایانه‌ها برای «استخراج» یا حل معادلات پیچیده ریاضی استفاده می‌کنند تا هر تراکنش را در شبکه تأیید کرده و بلوک‌های جدیدی را به بلاکچینی که در قلب سیستم است اضافه کنند. به این شرکت‌کنندگان بابت این کار در قالب توکن‌های ارز دیجیتال پاداش داده می‌شود. در مورد سیستم اتریوم، به این توکن‌ها اتر (ETH) گفته می‌شود.

از اتر می‌توان برای خرید و فروش کالاها و خدمات مانند بیت کوین استفاده کرد. همچنین، اتر طی سال‌های اخیر با افزایش سریع قیمت مواجه شده و به یک ابزار معاملاتی سودآور تبدیل شده است. اما آنچه در مورد اتریوم منحصر به فرد است این است که کاربران می‌توانند اپلیکیشن‌هایی بسازند که مانند یک نرم‌افزار در رایانه روی این بلاکچین «اجرا» شوند. این اپلیکشن‌ها می‌توانند داده‌های شخصی را ذخیره کرده و انتقال دهند یا تراکنش‌های پیچیده مالی را انجام دهند.

تفاوت اتر و اتریوم
شما می‌توانید از اتر به عنوان یک ارز دیجیتال برای تراکنش‌های مالی، به عنوان سرمایه‌گذاری یا ذخیره ارزش استفاده کنید. اتریوم شبکه بلاکچینی است که اتر در آن نگهداری و مبادله می‌شود. البته، این شبکه توکن‌های بسیار زیادی را غیر از اتر نگهداری می‌کند.

از شبکه اتریوم می‌توان برای ذخیره داده‌ها و اجرای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز نیز استفاده کرد. افراد می‌توانند به جای میزبانی از نرم‌افزار روی سروری که مثلاً تحت مالکیت و کنترل گوگل یا آمازون است، میزبان اپلیکیشن‌ها روی بلاکچین اتریوم باشند. این امر به کاربران امکان می‌دهد داده‌های خود را در کنترل و اختیار خودشان داشته باشند. بدین ترتیب، هیچ مرجع مرکزی مدیریت همه چیز را در اختیار ندارد.

یکی از جذاب‌ترین موارد استفاده در مورد اتر و اتریوم، قراردادهای هوشمند هستند. مانند هر قرارداد دیگری، دو طرف در مورد تحویل کالا یا خدمات در آینده توافق می‌کنند. برخلاف قراردادهای متعارف، نیازی به حضور وکیل نیست: طرفین قرارداد را در بلاکچین اتریوم کدگذاری می‌کنند و پس از برقراری شرایط، قرارداد خودش اجرا شده و اتر را به طرف موردنظر تحویل می‌دهد.

اتریوم در مقابل بیت کوین
استفاده اصلی بیت کوین به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره ارزش است. اتر نیز به عنوان یک ارز مجازی و ذخیره ارزش مطرح است، اما شبکه غیرمتمرکز اتریوم امکان ساخت و اجرای اپلیکیشن‌ها، قراردادهای هوشمند و سایر معاملات را در این شبکه فراهم می‌کند. بیت کوین این عملکردها را ندارد و تنها به عنوان یک ارز و ذخیره ارزش به کار می‌رود.

همچنین، اتریوم تراکنش‌ها را با سرعت بیشتری پردازش می‌کند. بلوک‌های جدید در شبکه بیت کوین هر 10 دقیقه یک بار تأیید می‌شوند، در حالی که بلوک‌های جدید در شبکه اتریوم هر 12 ثانیه یک بار اعتبارسنجی می‌شوند. همچنین توسعه اتریوم در آینده می‌تواند تراکنش‌های این شبکه را بیش از پیش تسریع کند. و آخرین تفاوت اتر و بیت کوین این است که هیچ محدودیتی در تعداد توکن‌های اتر وجود ندارد، در حالی که بیت کوین بیش از 21 میلیون سکه نخواهد بود.

آیا بهتر است اتر بخریم؟
یک تصور غلط رایج در میان افرادی وجود دارد که تازه وارد شبکه اتریوم می‌شوند. شما خود اتریوم را خریداری نمی‌کنید، اتریوم یک شبکه است. در مقابل، اتر (ETH) را خریداری کرده و سپس از آن در شبکه اتریوم استفاده می‌کنید. همین موضوع باعث شده که اغلب به جای اتر از اتریوم استفاده می‌شود.

به چند دلیل می‌توان سرمایه‌گذاری در شبکه اتریوم را در نظر گرفت. اول، ارزش آن است که به عنوان یک ارز مجازی استفاده می‌شود. دوم، بلاکچین اتریوم وقتی به پروتکل جدید خود مهاجرت کند، جذاب‌تر خواهد شد. سوم اینکه هر چه افراد بیشتری از اپلیکیشن‌های توزیع شده اتریوم استفاده ‌کنند، تقاضا برای اتر (ETH) افزایش می‌یابد.

همچنین شبکه بلاکچین اتریوم یک به‌روزرسانی بزرگ هم در پیش رو دارد و تا یکی دو سال آینده به نسخه دوم ارتقا می‌یابد. در این به‌روزرسانی اتریوم از گواه اثبات کار به گواه اثبات سهام تغییر می‌کند. به‌عبارتی الگوریتم تامین امنیت و تایید تراکنش‌ها از استخراج به سهام‌گذاری عوض می‌شود و دیگر اتریوم قابل استخراج نخواهد بود. طی این به‌روزرسانی سرعت شبکه اتریوم بیشتر و کارمزد تراکنش‌‌ها کمتر می‌شود. به عقیده تحلیلگران اتریوم ۲ تاثیر بسیار مثبتی روی قیمت آن خواهد گذاشت.

نحوه خرید اتریوم
اگر علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری و خرید اتریوم هستید، می‌توانید یک بازار معاملاتی همتابه‌همتا مانند کوین نیک مارکت را امتحان کنید. در کوین نیک مارکت می‌توانید ارزهای دیجیتال را با قیمت‌های دلخواه سفارش‌گذاری کرده یا ارز دیجیتال خود را با قیمت پیشنهادی خودتان برای فروش بگذارید. بدین ترتیب، مشتری و فروشنده با هم معامله کرده و کوین نیک مارکت نیز تنها وظیفه برقراری و تضمین امنیت تراکنش‌ها و دارایی‌ها را به عهده دارد. کارمزد این معاملات کمتر بوده و همچنین از کیف پول مارکت نیز بهره‌مند خواهید شد که به صورت رایگان دراختیار شما قرار داده می‌شود. این کیف پول از نوع نیمه گرم بوده و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. به این معنی که بیشتر دارایی به صورت سرد و با امنیت بالا نگهداری شده و تنها بخش اندکی به صورت آنلاین در دسترس قرار دارد. بدین ترتیب، دارایی‌ها از دسترس هکرها در امان خواهند بود.

برای شرکت در این بازار معاملاتی نیز کافی است تا به سایت خرید اتریوم کوین نیک مارکت سر بزنید و مراحل ثبت نام و احراز هویت را انجام دهید. در حال حاضر، در کوین نیک مارکت ارزهای دیجیتال بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، بیت کوین کش، بایننس کوین، ترون، چین لینک، دوج کوین، یونی سواپ، سوشی سواپ، ریپل و بایننس کوین خرید و فروش می‌شوند.

[omidrock]

ماینرهای اتریوم در ایستگاه پایانی؛ 

به زودی کارت‌های گرافیک بلا استفاده می‌شوند

در یک خبر بسیار خوب برای گیمرها و البته آنهایی که نگران گرمایش زمین هستند، طی ماه‌های آینده استخراج اتریوم با کارت گرافیک متوقف خواهد شد و مصرف ماینرهای این ارز دیجیتال بیش از 99.9 درصد کاهش می‌یابد. جزئیات نویدبخش را در ادامه همین نوشتار بخواهید.

بر اساس اعلام بنیاد اتریوم (Ethereum Foundation)، طی ماه‌های پیش رو اتریوم از رویه مبتنی بر اثبات انجام کار (Proof of Work) یا همان ماینینگ با کارت گرافیک، به رویه مبتنی بر اثبات سهام (Proof of Stake ) مهاجرت می‌کند. با این اتفاق دیگر با کارت گرافیک نمی‌توان Ethereum ماین کرد و انتظار می‌رود کارت‌های گرافیک کنونی ماینرها بلا ستفاده شوند یا به استخراج یک ارز دیگر روی بیاورند. همچنین این تغییر موجب کاهش شدید مصرف انرژی ماینرها خواهد شد که تخمین زده می‌شود حدود 99.95 درصد کاهش پیدا کند.

غیرممکن شدن ماین کردن Ethereum با کارت گرافیک می‌تواند به کاهش تقاضا و کاهش قیمت‌ها هم بیانجامد.

طبق اعلام بنیاد اتریوم تخمین زده می‌شود ماینرهای اتریوم در حال حاضر 5.13 گیگاوات برق مصرف می‌کنند که با مصرف برق یک کشور با اندازه متوسط برابری می‌کند. اما با تغییر رویه اتریوم، مصرف برق ماینرها به 2.262 مگاوات کاهش می‌یابد که با مصرف یک شهر کوچک در آمریکا با 2100 خانوار برابری خواهد کرد.

به این ترتیب انرژی مصرف شده به ازای هر تراکنش اتریوم به مراتب کمتر از بیت کوین خواهد بود. در حال حاضر بیت کوین از نظر مصرف انرژی یک فاجعه به تمام عیار است.

احتمال پایان روزهای سیاه تا چندماه دیگر
هرچند بنیاد اتریوم تاریخ مشخصی را اعلام نکرده است، اما می دانیم طی ماه‌های آینده اتریوم از رویه مبتنی بر PoW به PoS تغییر پیدا می‌کند، بنابراین دیگر ماینرها به کارت‌های گرافیک خود نیاز نخواهند داشت. در این رویه جدید ماینرها بر اساس دارایی اتریوم خود سکه جدید به دست می‌آورند و دیگر نمی‌توان با خریداری کارت‌های گرافیک بیشتر به سود بیشتری دست پیدا کرد.

انتظار می‌رود بخش بزرگی از کارت‌های گرافیک و حتی لپ تاپ‌های مورد استفاده ماینرهای اتریوم روانه بازار لوازم دست دوم شوند و بخشی نیز برای استخراج ارزهای دیگر مورد استفاده قرار بگیرد.

در حال حاضر استخراج اتریوم با کارت گرافیک و حتی لپ تاپ بسیار سودآور است و به همین دلیل ماینرها به هیچ چیز رحم نمی‌کنند. جالب اینکه در حال حاضر هیچ گونه ارز مطرح دیگری وجود ندارد که بتواند کارت‌های گرافیک مورد استفاده برای استخراج اتریوم را به سمت خود بکشد و احتمالاً بسیاری از ماینرها کارت‌های خود را روانه بازار خواهند کرد.

حتی اگر ماینرها بخواهند با کارت‌های گرافیک کنونی خود یک ارز دیگر استخراج کنند، احتمالاً سودآور نخواهد بود و فروش کارت‌های دست دوم به صرفه‌تر باشد.

[omidrock]

هر آنچه که بایستی در رابطه با اتریوم 2.0 یا همان Serenity بدانید

اتریوم 2.0 یکی از بزرگ‌ترین به‌روزرسانی‌های مربوط به این رمز ارز است. این ارتقا حدود 5 سال به طول انجامیده و کارایی، توان عملیاتی تراکنش‌ها و همچنین امنیت این شبکه را افزایش می‌دهد. در ادامه این مطلب قصد داریم که اطلاعات بیشتری را در این باره، در اختیارتان قرار دهیم.

شاید از اتریوم 2.0 بیشتر به‌عنوان یک ارتقا یاد شود، اما می‌توان گفت که بیشتر به ایجاد تغییری اساسی در این شبکه، شباهت دارد. این دیدگاه بیشتر از این موضوع نشأت می‌گیرد که توسعه اتریوم 2.0 در ابتدا بر روی یک شبکه بلاک‌چین کاملا جداگانه صورت می‌پذیرد. انتظار می‌رود که با نزدیک شدن به پایان چرخه توسعه، بلاک‌چین اصلی با این شبکه جدید ترکیب شود.

اتریوم چه کاربردی دارد؟

به آن‌هایی که دانش چندانی در این رابطه ندارند، باید بگوییم که اتریوم یک ارز دیجیتال مبتنی بر یک بلاک‌چین غیرمتمرکز بوده که عملکردی شبیه به بیت‌کوین دارد. به هر حال شباهت‌های این دو، در همین‌جا به پایان می‌رسند. در ابتدا قرار نبود که اتریوم نقشی همانند یک پول دیجیتال داشته باشد. در عوض اتریوم در دو مفهوم پیشگام شد: اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند. هر دوی این موارد تا زمان عرضه این رمزارز، وجود نداشتند.

اولین کاربرد بزرگ اتریوم مربوط به اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز بود و به همین واسطه نیز دید ما نسبت به سرویس‌های اینترنت محور، تغییر کرد. بدین ترتیب کاربران به‌جای اینکه زندگی شخصی و اطلاعات خود را در اختیار شرکت‌های بزرگ قرار دهند، خود می‌توانند کنترل گسترده‌ای بر این موارد اعمال کنند. به عبارتی دیگر، همان‌طور که بیت‌کوین به دنبال کم رنگ کردن نقش بانک‌های مرکزی است، اتریوم نیز سعی دارد تا دموکراسی را در دنیای اپلیکیشن‌ها، حکم‌فرما سازد.

به‌عنوان مثال، پلتفرم اتریوم به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که شبکه‌های اجتماعی غیرمتمرکزی مشابه توییتر بسازند. البته با این تفاوت که دیگر نیازی نیست که نگران سانسور و یا دخالت بالادستی‌ها باشیم.

این قضیه بدین دلیل است که داده‌های اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز به‌صورت مستقیم و دائمی، بر روی بلاک‌چین اتریوم باقی خواهند ماند. این بلاک‌چین نیز توسط هزاران کاربر و دستگاه جداگانه در سرتاسر جهان، میزبانی و بازپخش می‌شود. در این بین واسطه و یا سرورهای مخصوص هر کشور وجود نداشته و بنابراین سرکوب و اقدام علیه یک کاربر مشخص، غیرممکن خواهد بود.

یکی دیگر از ویژگی‌های قابل توجه اتریوم، قراردادهای هوشمند هستند. این قراردادها در اصل توافق‌های دیجیتال هستند که این قابلیت را دارند تا در هنگام احراز شرایط خاصی، به‌صورت خودکار اجرا شوند. چنین قراردادهایی برای صنایعی همچون مدیریت زنجیره تأمین که در آن‌ پرداخت‌ها باید سریعا انجام شوند، بسیار باارزش هستند.

این روزها، قراردادهای هوشمند وارد اکوسیستم کلکسیون‌ها نیز شده‌اند. NFTها یا همان توکن‌های غیر قابل معاوضه، به کاربران این امکان را می‌دهند که دارایی‌های فیزیکی و یا دیجیتالی را در ازای ثبت مالکیت قابل ردگیری در بلاک‌چین اتریوم، به حراج بگذارند.

مورد کاربرد اصلی توکن اتریوم (ETH) نیز پرداخت به ازای تراکنش‌های این شبکه است. از آنجایی که این شبکه غیرمتمرکز بوده، پس تراکنش‌های بلاک‌چین آن نیز باید توسط جمعیتی انبوه، تأیید شوند. به ازای تأیید تراکنش‌ها و همچنین به دلیل تشویق چنین مواردی، توکن اتریوم پرداخت می‌شود.

[font=iransans]مقیاس‌پذیری اتریوم

[/font]

شبکه اتریوم از طریق الگوریتم اثبات کار (PoW)، تراکنش‌های جدید را تأیید کرده و سپس آن‌ها را به بلاک‌چین اضافه می‌کند. هنگامی‌که این شبکه در سال 2014 راه‌اندازی شد، جایگزینی حقیقی برای الگوریتم اثبات کار وجود نداشت، حداقل گزینه‌ای که در مقیاسی کافی، مورد استفاده قرار گرفته باشد.

لازم به ذکر است که بگوییم الگوریتم PoW ایمن است، اما سرعت چندانی ندارد. به همین دلیل اتریوم می‌تواند در هر ثانیه تنها 10 الی 20 تراکنش را پردازش کند. تا چند سال پس از عرضه اتریوم، الگوریتم PoW همچنان می‌توانست که نیازهای آن را برطرف سازد. گاهی اوقات تراکنش‌ها به دلیل ماهیت اجماع‌گونه این الگوریتم، کند پردازش می‌شدند، اما این موضوع زیاد پیش نمی‌آمد.

به هر حال، همه این قضایا در سال 2017 تغییر کردند. در همین سال بود که بازار ارزهای دیجیتال برای اولین بار توانست که توجه بالای کاربران و سرمایه‌گذاران جریان اصلی را به دست آورد. ارزش اتریوم سر به فلک کشید و کاربران آن شاهد رشدی بالا در طی چند ماه بودند. حال دیگر 20 تراکنش به ازای هر ثانیه، نمی‌توانست که جوابگوی نیاز کاربران زیاد این شبکه باشد.

در نتیجه این موضوع، اتریوم وارد دوره‌های کاهش سرعت شد و وخامت این موضوع با مشهور شدن پلتفرم‌های اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز همانند CryptoKitties نیز بیشتر شد. این قضیه باعث افزایش هزینه‌ها شد و همین موضوع نیز اتخاذ و استفاده از این شبکه را تاحدودی راکد کرد. در این زمان، کاملا واضح شد که توسعه‌دهندگان اتریوم باید به فکر فناوری باشند که بتواند هزاران تراکنش را در عرض چند ثانیه، پردازش کند.

[font=iransans]مقیاس‌پذیری اتریوم 2.0[/font]

[font=iransans][/font]

حال اتریوم 2.0 آمده و وعده رفع مشکلات هزینه‌های بالا، پردازش‌های کمتر تراکنش‌ها و همچنین افزایش سرعت این شبکه (با کنار گذاشتن الگوریتم توافقی PoW) را می‌دهد. در عوض الگوریتم PoW، توسعه‌دهندگان اتریوم، الگوریتم اثبات سهام (PoS) را به کار گرفتند که به طرز وسیعی، فرایند تأیید تراکنش‌ها را ساده‌تر می‌کند.

به جای اینکه جهت ایجاد بلاک‌های جدید، بر ماینرهای تکیه شود، PoS این امکان را به دارندگان اتریوم می‌دهد که بلاک‌های جدید را در ازای کسب پاداش، تأیید کنند. در این سیستم، کاربران باید حداقل 32 اتریوم را در یک قراردادن سپرده واریز کرده، تا بتوانند حق تأیید تراکنش‌های جدید را به دست آورند. هر چند وقت یک‌بار، این کاربران خواهند توانست که نسبت به تأیید تراکنش‌ها، اقدام کنند.

هنگامی‌که یکی از کاربران اعتبارسنج، نسبت به اعتبار یک تراکنش رأی دهد، آنگاه از سایر اعضای آن شبکه نیز خواسته می‌شود که درستی آن رأی را تصدیق کنند. اگر رأی موردنظر دارای اعتبار باشد (همان‌طور که همیشه باید این‌گونه باشد)، آنگاه شخص رأی‌دهنده نیز به دلیل صداقت خود، پاداش می‌گیرد. حال اگر خلاف این موضوع ثابت شود، آنگاه بخشی از سپرده اتریوم آن شخص، به‌عنوان جریمه از حساب وی کسر خواهد شد. از آنجایی که حل معماهای پیچیده رمزنگاری در PoS مطرح نیست، پس مصرف انرژی بهینه‌تر بوده و همچنین سرعت تراکنش‌ها نیز افزایش می‌یابد.

جدا از کوچ به PoS، اتریوم 2.0 یک ویژگی تکنیکی دیگر را نیز معرفی می‌کند: خرد کردن (Sharding). این قابلیت به بلاک‌چین اتریوم این امکان را می‌دهد که به چندین زنجیره کوچک‌تر (Shard) که به‌صورت موازی می‌توانند فعالیت کنند، تقسیم شود. جهت اطمینان از سازگاری و هماهنگی بین شاردها، اتریوم از یک زنجیره راهنمای گسترده استفاده می‌کند. بدین ترتیب کاربرانی که در دو شارد جداگانه فعالیت کنند، هنوز می‌توانند با یکدیگر معامله داشته باشند.

[font=iransans][font=iransans]تاریخ عرضه ETH 2.0

[/font][/font]

همان طور که پیش‌تر نیز بدان اشاره کردیم، اتریوم 2.0 سال‌ها است که در دست توسعه قرار دارد. خبر خوب نیز این است که این ارتقا هم‌اکنون در دست انتشار قرار دارد. همچنین عرضه اتریوم 2.0 نیز به 3 فاز جداگانه زیر تقسیم شده است

فاز 0: پیاده‌سازی زنجیره راهنما در کنار گسترش اولیه مکانسیم PoS. تأییدکنندگان علاقه‌مند می‌توانند جهت شروع سپرده‌گذاری در این شبکه، حداقل 32 اتریوم را سپرده‌گذاری کنند. فاز 0 به‌عنوان یک بلاک‌چین جداگانه فعالیت می‌کند و همزمان با اتریوم 1.0 که عملکردی همانند گذشته دارد، به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

فاز 1: انتظار می‌رود که اولین دسته از زنجیره شارد را یکپارچه‌سازی کند. این فاز، بلاک‌چین اتریوم را به 64 شارد تقسیم می‌کند. بدین ترتیب، پردازش تراکنش‌ها در قیاس با اتریوم 1.0، 64 برابر بهتر خواهد شد.

فاز 2: انتظار می‌رود که بتواند امکان استفاده از عملکرد قراردادهای هوشمند در داخل شاردها را امکان‌پذیر کرده و همچنین به‌صورت کامل، اتریوم 1.0 را ادغام کند. با این اوصاف، راه برای رها کردن ایمن شبکه اصلی اتریوم PoW محور اولیه، هموار خواهد شد.

فاز 0 اترویم 2.0 در حال حاضر در 11 آذر 1399 (یک دسامبر 2020)، راه‌اندازی شده است. بنابراین فرایند ارتقا به‌صورت رسمی آغاز شده است. تا آوریل 2021، بیش از 124000 تأییدکننده، مقدار 32 اتریوم و یا بیشتر را به قراردادهای سپرده‌گذاری واریز کرده و مشغول فعالیت بر روی این شبکه راهنما هستند.

فرایند ترکیب شبکه اصلی اتریوم با اتریوم 2.0، در حال انجام است. انتظار می‌رود که فاز اول این پروژه در سال 2021 آغاز شود. با توجه به پیچیدگی این فرایند، بنیاد اتریوم از ارائه یک زمان‌بندی دقیق، خودداری کرده است. با این اوصاف، توسعه‌دهندگان امیدوار هستند که تا پایان سال 2022 میلادی، فرایند ارتقا را به‌صورت کامل به اتمام برسانند.

با راه‌اندازی نهایی شاردها و همچنین PoS، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند در نهایت برای همگان در دسترس و از لحاظ اقتصادی، مقرون‌به‌صرفه خواهند بود. لازم نیست که بگوییم چشم‌های زیادی به موفقیت اتریوم 2.0 دوخته شده‌اند.